Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες

Προσοχή: Το παρακάτω άρθρο έχει προσωπικό χαρακτήρα. Εάν βρίσκετε ομοιότητες σημαίνει ότι έχουμε κοινές σκέψεις και εμπειρίες...... 1. Θα προσπαθήσω να αποφύγω το σαχλό πνεύμα των εορτών. Ξέρεις... "πού θα πάμε για ρεβεγιόν, πόσο ωραία στόλισες το σπίτι.... Αχ, κοίτα ένα ωραίο ελαφάκι κι ένας Άι Βασίλης ροδοκόκκινος...." 2. Δεν θα πέσω με τα μούτρα στις βόλτες και στα ψώνια. Μου αφαιρούν χρόνο από άλλα σημαντικά πράγματα, όπως διάβασμα, ηρεμία, εκκλησιασμός, ποιοτική ενασχόληση με την οικογένειά μου, συζητήσεις με επιλεγμένους συγγενείς και όλους τους φίλους. 3. Θα αποφύγω τις συναναστροφές με μη "επιλεγμένους" συγγενείς. Όλους τους αγαπώ, αλλά ορισμένους για να συνεχίσω να τους αγαπώ (ή τουλάχιστον να τους περιβάλλω με αγαπητική ανοχή) είναι ανάγκη να τους έχω σε απόσταση τοπική. Φαντάσου, φίλε μου, εορταστικό τραπέζι με συνύπαρξη πεθερών, κουνιάδων κ.λ.π. και σχόλια του τύπου "ο γιός μου πάντοτε στις γιορτές ζητούσε γαλοπούλα με κουκουνάρια, ε

Δεν ζούσα στη δικτατορία ούτε στο Πολυτεχνείο. Δεν είχα γεννηθεί ακόμη. Εκ φύσεως βέβαια, σιχαίνομαι την καταπίεση, τη λογοκρισία και το φασισμό. Και έχω και μια εκνευριστική τάση να πηγαίνω κόντρα.  Επομένως, εάν ζούσα τότε, μάλλον θα ήμουν αντίθετος με τη δικτατορία. Και γράφω "μάλλον" γιατί πάντα υπάρχουν και τα αποτελέσματα του πειράματος Μίλγκραμ. Δεν το λέω για να το παίξω τσάμπα μάγκας. Δεν έχω κάτι να κερδίσω. Ούτε σύνταξη αντιστασιακού διεκδικώ, ούτε θέση βουλευτή σε «προοδευτικό κόμμα». Πριν από λίγα χρόνια ήμουν παρών σε μια συζήτηση "αντιστασιακών" της Επταετίας. Είχα ψαρώσει από το ηρωικό ιδεώδες που ξεδιπλωνόταν μπροστά μου. Μέχρι που με βρήκε παράμερα ένας ηλικιωμένος κύριος (ο πιο λιγομίλητος στην αρένα με τα θηρία) και μου είπε εμπιστευτικά: "Μην πιστεύεις κανέναν. Όλοι βολεμένοι ήταν....". Η επέτειος του Πολυτεχνείου είναι η χαρά της μυθικής Αριστεράς. Αυτής, η οποία στις επετείους της 28ης Οκτωβρίου και 25ης Μαρτίου ξεθεμελιώ

Υπάρχουν κάποιες έννοιες και αξιοκρατικές διαδικασίες που δεινοπαθούν από την κομματοκρατία, τον καιροσκοπισμό και την ιδιοτέλεια που παρασιτούν στην εκπαίδευση. Μια από αυτές είναι και η αξιολόγηση. Διαχρονικά, οι κόκκινοι συνδικαλιστές διαφωνούν πάντα με όλες τις ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας και για όλα. Φυσικά και με την αξιολόγηση. Η ΠΑΣΚ (ανεξάρτητη και αδέσμευτη παράταξη που όλως «τυχαία» πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ) διαφωνούσε με την αξιολόγηση στις γαλάζιες ημέρες. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις αφίσες και τα πανό με το σύνθημα «Όχι στην αξιολόγηση – χειραγώγηση»; Στις πράσινες ημέρες η αξιολόγηση μεταμορφώθηκε σε αναγκαιότητα. Η ΔΑΚΕ (ανεξάρτητη και αδέσμευτη παράταξη που όλως «τυχαία» πρόσκειται στη ΝΔ) λέει ότι όταν λέγαμε εμείς για αξιολόγηση εσείς διαφωνούσατε. Σειρά μας τώρα. Στα πλαίσια είτε της ανασφάλειας και του φόβου είτε ενός άμετρου εγωισμού είτε με το πρόσχημα μιας ιδιότυπης εργασιακής ελευθερίας, αρκετοί συνάδελφοι απεχθάνονται την ιδέα ότι θα έρθει κάποιος απ’ έξω ν

Αγέρωχη και σοβαρή, μια από τους λίγους «επισήμους» που κατάφεραν να ανέβουν και να παραμείνουν στα βάθρα. Αρκετοί άλλοι δεν ευτύχησαν φέτος, καθώς κάποιες «φασιστικές μειοψηφίες», όπως αποκάλεσε ο Υπουργός Χρ. Παπουτσής το πλήθος του αυθόρμητου λαού, δεν τους το επέτρεψαν. Εικόνες ντροπής έλεγαν τα κατευθυνόμενα Μ.Μ.Ε. αλλά δεν κατάλαβα τι εννοούσαν: το λαό που έλεγε ΟΧΙ στη νέα Κατοχή ή τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς των δεινών των Ελλήνων να φεύγουν ατάραχοι και συχνά προκλητικοί; Ας γυρίσουμε σε εσάς… Τι να έκρυβε το αυστηρό βλέμμα στη θέα μαθητών να παρελαύνουν κρατώντας μαύρα μαντήλια; Πώς τσαλαπατήθηκε το «πρώτα ο μαθητής» από κάτι ανάγωγους που γύριζαν αντίθετα το κεφάλι σε αυτήν που το έλεγε με στόμφο και καλούσε τους μαθητές να της πουν τα παράπονά τους από τους κακούς καθηγητές; Γιατί έχετε καιρό να τους καλέσετε; Σίγουρα θα έρθουν. Έχουν πολλά να σας πουν. Μάλλον δεν θέλετε να τα ακούσετε…. Πώς να αισθάνεται μια Υπουργός Παιδείας να βλέπει τις αστυνομικές δυνάμεις να

Ένα εκπαιδευτικό βίντεο με θέμα τη σφαγή στο Δίστομο. Από τη μια οι θηριωδίες των Γερμανών και από την άλλη η μεγαλοψυχία των κατοίκων. Μέσα από ένα κείμενο του Σουηδού καθηγητή Στούρε Λιννέρ. http://www.youtube.com/watch?v=Nny1GqfgpMU

Την Τρίτη 4 Οκτωβρίου κλείνουμε δυο χρόνια από τη μέρα που με ένα τσουβάλι ψέματα κέρδισε τις εκλογές στη χώρα (με τον ίδιο αριθμό ψήφων που τις έχασε το 2007) το αλήστου μνήμης σοσιαλιστικό κόμμα, το οποίο έχει μετονομαστεί σε ΤΑΣΟΚ (Τρόικα Αναπαύσου, Συνεχίζω Ολοκληρωτική Καταστροφή). Από τότε ένα ασκέρι (τουρκική λέξη που σημαίνει στρατός και όχλος) από βολευτές, συνδικα-ληστές και «δικά μας παιδιά» συνεργάζονται για να μην μπορείς να συντηρήσεις εσύ το σπίτι σου και να μεγαλώσεις τα παιδιά σου με αξιοπρέπεια. Για να μην έχεις δασκάλους και καθηγητές ούτε και σχολικά βιβλία παρά μόνο DVD με τη γλώσσα που σου ετοιμάζουν: τα greeklish . Στις 9 Οκτωβρίου (πέντε μόλις ημέρες μετά…) συμπληρώνονται 180 χρόνια από τη δολοφονία του μεγαλύτερου Έλληνα (το Ε κεφαλαίο) πολιτικού που γνώρισε αυτός ο τόπος: του Ιωάννη Καποδίστρια. Ο πρώτος κυβερνήτης της ανεξάρτητης μεν, αλλά μικρής και ταλαιπωρημένης Ελλάδας. Ίδρυσε σχολεία (κάποιοι άλλοι τα κλείνουν), ανέπτυξε την οικονομία (κάποιοι άλλοι

Είναι άλλο πράγμα να γράφει κανείς ξεκάθαρα και να βγάζει ένα συμπέρασμα και άλλο πράγμα να έχει προαποφασίσει το συμπέρασμα και μετά να γράφει. Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο του κ. Αθανάσιου Βαμβίνη στην εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα» σχετικά με τη διαμάχη μεταξύ του Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου και της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου. Είναι ένα στρατευμένο κείμενο που έχει ως μοναδικό σκοπό να δείξει το «κακό» μοναστήρι. Επειδή, κύριε Βαμβίνη, μάλλον ανήκω στους «θεολογικά ευαισθητοποιημένους και γνωρίζοντες», τους οποίους θεωρείτε ικανούς να κατανοήσουν ότι «το πρόβλημα είναι βαθιά εκκλησιολογικό και η πηγή του πνευματική», έχω να σας κάνω ορισμένες παρατηρήσεις. Α) Ενοχλείστε από το συνεδριακό κέντρο, τη μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας, το ραδιοφωνικό σταθμό και τις άλλες δραστηριότητες του μοναστηριού που, κατά τη γνώμη σας, οδηγούν στον ακτιβισμό και σε ένα νέο τύπο μοναχισμού που «απέχει πολύ από τον μοναχισμό της ορθόδοξης παράδοσης και της ησυχίας». - Πριν από

«Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον» (Πρός Κορινθίους Α΄, ιγ΄, 1) Από μικρό παιδί μέσα στη θρησκεία. Με προσέλκυε η πειθαρχία, οι λάμπες και ο γυαλιστερός τσίγκος που άστραφτε στις λάμπες. Ήρθε η ώρα να πάρω κι εγώ τη θέση μου. Είμαι σπουδαίος. Το καταλαβαίνω. Βλέπω να το αναγνωρίζουν και οι άλλοι. Όταν μου το λένε, χαίρομαι. Διακριτικά και ταπεινόσχημα, βέβαια. Λέω βέβαια πως ό,τι έχω το οφείλω στο Θεό, γιατί έτσι πρέπει να πω. Πόσο ωραία αισθάνομαι όταν λέω ότι είμαι κι εγώ αμαρτωλός. Φουσκώνω καθώς με κυριεύει η γλύκα στο λαιμό από τη θρησκευτικότητά μου κι όταν θυμάμαι την προσφορά μου στην Εκκλησία. Κι όταν μιλάω, νομίζω ότι από κάτω με θαυμάζουν. Κάνω και τη φωνή μου λίγο κάπως, να εκπέμπει θρησκευτικό λυρισμό και να στηρίζει την αυτοανάδειξή μου. Πάντα με γοήτευαν οι άγγελοι. Αυστηροί, με τα φτερά και με τα σπαθιά τους. Απεσταλμένοι και εκπρόσωποι του Θεού στη γη. Αυτούς χρειάζεται

Πρόσφατα επισκεφθήκαμε οικογενειακώς την Κεφαλλονιά και τα δύο σπήλαια Δρογκαράτης και Μελισσάνης, τα οποία εκμεταλλεύεται ο δήμος Κεφαλλονιάς. Νωρίτερα μας τα είχαν χαρακτηρίσει ως υπερτιμημένα. Η πιο δυσάρεστη βέβαια έκπληξη ήταν το πανάκριβο για τα δεδομένα τους και για την δύσκολη οικονομική περίοδο εισιτήριο. Έχουμε τρία μικρά παιδιά (κάτω από 12 ετών) και πληρώσαμε 19 ευρώ για τη Δρογκαράτη (από τα μικρότερα σπήλαια που έχουμε επισκεφτεί) και 26 ευρώ για μια πεντάλεπτη βαρκάδα στη Μελισσάνη. Συνολικά 45 ευρώ!!!! Ουσιαστικά ανύπαρκτες οι εκπτώσεις για πολύτεκνες οικογένειες και ΑΜΕΑ. Η ίδια απογοήτευση υπήρχε και στους άλλους ανθρώπους που βρήκαμε εκεί. Απαράδεκτο για ένα δήμο ο οποίος συμπεριφέρεται ως μια κοινή κερδοσκοπική εταιρία...

Δεν το κάνω από κακία ούτε με διάθεση γελειοποίησης. Θα δεις και μόνος σου ότι αν διαβάσεις τη φετινή λυκειακή χρονιά από την ανάποδη, βγάζεις καλύτερο νόημα. Ελπίζω μόνο να μη ζαλιστείς με την όπισθεν. Έτοιμος; Φύγαμε….. - Βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων εξετάσεων και αμέσως μετά δόθηκε η δυνατότητα στους μαθητές να συμπληρώσουν μηχανογραφικό δελτίο. Έτσι είναι το φυσικό να γίνει. - Οι Πανελλήνιες εξετάσεις ξεκίνησαν στις 12 του Μάη, δηλαδή το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα εάν πάμε ανάποδα, όπως συμφωνήσαμε. Η Υπουργός Παιδείας (για άλλη μια φορά) απόλυτα συνεπής με τη δήλωσή της. - Δύο μέρες μετά τις Πανελλήνιες, το Υπουργείο δηλώνει ότι θα είναι κατά 10.500 λιγότεροι εισακτέοι φέτος. Φαντάσου το άγχος των υποψηφίων εάν το έλεγε δυο μέρες πριν τις εξετάσεις. Ένα μήνα μετά ο τέως υφυπουργός Παιδείας Γ. Πανάρετος δηλώνει ότι η κυβέρνηση δεν εξετάζει ενδεχόμενο μείωσης των εισακτέων. - Ακόμη έχουμε κενά καθηγητών στα σχολεία. Ε, καλά. Μην γκρινιάζεις… Τώρα ξεκίνησε το σχολικό έτ

«Προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας... please, mind the gap», μας ενημερώνει η συμπαθής φωνή στο μετρό της Αθήνας. Το «γκαπ (GAP)» πάντως είναι και μια λεξούλα, με την οποία μπορούμε να συνεννοηθούμε όλοι οι Έλληνες. Μην πάει το μυαλό σου μόνο στο προφανές. Γκαπ κάνει η τσεκουριά στο δέντρο για να το κόψει, όπως τα νεύρα και την αντοχή μας όταν από τη μία παρακολουθούμε τις αγωνιώδεις προσπάθειες της κυρίας Διαμαντοπούλου να συρρικνώσει την παιδεία για οικονομικούς λόγους και από την άλλη μαθαίνουμε το λογαριασμό των κινητών τηλεφώνων (46.319 ευρώ) του πολιτικού γραφείου του mr. «Μαζιταφάγαμε». Για τη σωτηρία της πατρίδας πάντα. Κανείς βέβαια από τους δυο (ούτε κι από τους άλλους) δεν ζήτησε μείωση των αποδοχών του (7000 ευρώ το μήνα, χωρίς τα επιπλέον). Για τη σωτηρία της πατρίδας πάντα. Γκαπ κάνει η πέτρα που πέφτει από ύψος στο χώμα, όπως τα ψέματα στη ζωή μας από τους μετρ του είδους, τους πολιτικούς. Για τη σωτηρία της πατρίδας πάντα. Πέρασε κιόλας ένας χρόνος απ

Σε μια πρόσφατη facebookική συζήτηση με θέμα τους μετανάστες στην Ελλάδα, ανάμεσα σε κορώνες του τύπου «έξω οι ξένοι από την Ελλάδα μας» και «όχι στις απελάσεις μεταναστών», ξεχώριζε το σχόλιο ενός φίλου: «Η σύγχρονη ενημέρωση και η ενασχόληση με τις κομματικές μπουρδολογίες οδηγούν σε σίγουρη ψυχική διαταραχή». Πόσο συμφωνώ μαζί του…. Μέσα στον διαδικτυακό πανικό των τελευταίων ημερών (δεν βλέπω τηλεόραση τα τελευταία δέκα χρόνια και θεωρώ ότι η ευτυχία μου είναι κατά τι αυξημένη από αυτόν που κατάφερε να κόψει το ποτό και το τσιγάρο) προσπαθώ να διαχωρίσω κάποιες έννοιες. Βέβαια, κινδυνεύω από το νεοελληνικό έθιμο της ταμπέλας. Εάν κράζεις τους πολιτικούς, είσαι ΣΥΡΙΖΑ. Εάν βρίζεις τους αστυνομικούς, είσαι δημοκράτης. Εάν έχεις επιφυλάξεις ή ερωτήματα για τους μετανάστες, είσαι φασίστας. Ας είναι… Για άλλη μια φορά, την ηχηρή (βλ. θορυβώδη) διαχείριση του θέματος των μεταναστών, το οποίο μάλιστα θεωρούν ως αποκλειστικότητά τους, ανέλαβαν τα ρατσιστικά και τα αριστερά ρεύματα, αντίσ

Γιαούρτια, αυγά, αποδοκιμασίες… Μετατάξεις στο δημόσιο, αποσπάσεις, μη ηθικά και νόμιμα… Τελικά, το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό; Ή αλλιώς: Ποιος κινεί την υπερπτήση αυγών και γιαουρτιών; Το χέρι που τα ωθεί ή το πρόσωπο που τα έλκει, ως φορέας σαθρής και προκλητικής πολιτικής; Το πρόσφατο περιστατικό με την απόσπαση της κυρίας Ευ. Σχοιναράκη στη βαρύγδουπη «γραμματεία ειδικών προτεραιοτήτων» του Μαξίμου δεν είναι απλά η απόσπαση μιας δασκάλας, αλλά της πρώην νομάρχη Ηρακλείου που προέρχεται (…βεβαίως, βεβαίως) από το κόμμα. Πριν από λίγο καιρό, η ίδια δήλωνε δημόσια ότι μετά τη λήξη της θητείας της θα επέστρεφε στην εκπαίδευση κι όταν πήγε στο σχολείο την ακολούθησαν κανάλια και εφημερίδες για να δείξουν πόσο χαρούμενη και ευτυχισμένη ήταν στη νέα θέση της. Εκθειαζόταν από τους μεν η απλότητα και το ταπεινό της επιλογής της, ενώ ταυτόχρονα και αθέατα προετοιμαζόταν από τους δε η απόσπασή της. Φαντάζομαι πως με βαριά καρδιά θα αποχαιρετήσει τα απορημένα και αθώα παιδικά μάτια γ

Σύντομη παρουσίαση του βιβλίου Με το θάρρος της άποψης... Χωρίς γενικόλογα και αοριστολογίες... Διακρίνεται σε δυο μέρη.  Στις Εκπαιδευτικές αταξίες   δεν θα βρει κανείς πλατιά διαδεδομένες απόψεις "εκπαιδευτικής ορθότητας" ούτε τη γενική γραμμή του εκπαιδευτικού συνδικαλισμού και των κομματικών μηχανισμών. Οι Θεολογικές αταξίες   αναφέρονται στο μάθημα των Θρησκευτικών και στο θεολόγο καθηγητή, στη σχέση των νέων και της κοινωνίας με την Εκκλησία και στα ηθικά και βιοηθικά διλήμματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος. Δημοσιεύεται πρωτογενές υλικό και αποτελέσματα προσωπικών ερωτηματολογίων για μαθητές Λυκείου σχετικά με  α) τον εκκλησιασμό,  β) την αγάπη, τον έρωτα και το γάμο και  γ) τα ηθικά και βιοηθικά διλήμματα. Το βιβλίο είναι αυτοέκδοση. Δεν διατίθεται από κάποιο εκδοτικό οίκο ή από εταιρεία διακίνησης βιβλίων.  Η αποστολή γίνεται με ΕΛΤΑ, σε προσεγμένη συσκευασία για να μην υπάρξουν φθορές στο βιβλίο και σε όποια διεύθυνση επιθυμείτε. Το συνο

Αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα. Με τις πλούσιες ακολουθίες, τα συγκλονιστικά νοήματα και το μήνυμα για αναστοχασμό. Ακόμη και ο πλέον αδιάφορος περί τα εκκλησιαστικά πράγματα, κάτι θα πάρει μυρουδιά. Βέβαια η Μεγάλη Εβδομάδα έχει και μια ακόμη προέκταση. Η δυναμική της είναι ένας ενοχλητικός καθρέφτης που ξεμπροστιάζει την ασχήμια και τη γύμνια της νοσηρής θρησκευτικότητας .  Η έξοδος του Εσταυρωμένου από το ιερό βήμα και η περιφορά του στο ναό συνοδεύεται συχνά από τις συνήθεις οιμωγές «τι σου έκαναν, Χριστέ μου» και δεν μπορούμε να δούμε ότι τα καρφιά είναι δικά μας. Πόσοι νιώθουμε το μεγαλείο ενός γυμνού Θεού να περπατά ανάμεσα στη μικρότητα καλοντυμένων ανθρώπων; - Μέσα στον πλούτο της υμνογραφίας της Μεγάλης Πέμπτης είναι θλιβερό να βλέπεις κάποιους πιστούς να στεριώνουν χαρτονομίσματα πάνω στον Εσταυρωμένο για τάμα, ενώ ψάλλουμε ότι ο Ιούδας «ἀργυρίῳ πέπρακε (πούλησε), τόν μάννα χορτάσαντα τόν ἄνθρωπον». - Λουλουδάτα στεφάνια στα χέρια και στο κεφάλι του Κυρίου. Γιατί; Για να βγ

Ένα βίντεο με κείμενο, εικόνες και μουσική απόδοση του κατανυκτικού ύμνου "Σήμερον κρεμάται επί ξύλου" της Μεγάλης Πέμπτης. Η θεολογία των Παθών. Θεωρώ ότι μπορεί να αξιοποιηθεί και διδακτικά.

Η διαχρονική ασθένεια του διακοσμητικού κυβερνητικού συνδικαλισμού «Είμαστε η μοναδική ανεξάρτητη συνδικαλιστική παράταξη…. μπλα, μπλα …. που μάχεται για τα δίκια του εκπαιδευτικού και του σχολείου … μπλα, μπλα…». Μόνο εάν αρχίσουν να διαπληκτίζονται μεταξύ τους, καταλαβαίνεις ποιον κομματικό χώρο υπηρετεί η κάθε «ανεξάρτητη» παράταξη. Δυο τρεις προτάσεις να ακούσεις ή να διαβάσεις, τα κατάλαβες όλα. Κι αυτά δεν συμβαίνουν τώρα, αλλά για πολλά χρόνια στο χώρο της εκπαίδευσης και της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα. Μόνο που εναλλάσσονται οι ρόλοι μεταξύ ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ, αφού έχουμε την «τύχη» να βασιλεύει ο δικομματισμός. Δυστυχώς, οι αριστερές παρατάξεις έχουν εθιστεί στο σύνδρομο «όχι σε όλα» κι εκεί που θα προσδοκούσες να συναντήσεις κάτι εποικοδομητικό, πέφτεις πάνω σε άγονη και άδικη κριτική και σε ανεφάρμοστα αιτήματα. Να ορισμένα τρανταχτά παραδείγματα στο χώρο της παιδείας από τη νυν εκπρόσωπο του κυβερνητικού συνδικαλισμού. - Τότε έγραφαν κι έλεγαν πολλά, τώρα (μετά τις 4 Οκτωβ

Το (υποτιθέμενο) νέο Λύκειο της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας απευθύνεται και πάλι μόνο στο μυαλό και στις διανοητικές δεξιότητες του μαθητή. Αυθαίρετα και αυταρχικά, χωρίς ουσιαστικό διάλογο, το δίκαιο κοινωνικό αίτημα για γενική και ανθρωπιστική παιδεία πάει περίπατο. Μια ματιά να ρίξεις στο «νέο» πρόγραμμα σπουδών θα το καταλάβεις αμέσως. Η υποτίμηση της ανθρωπιστικής παιδείας περιλάμβανε και την υποβάθμιση του μαθήματος των Θρησκευτικών, τουλάχιστον σε επίπεδο ωρών. Στην Α΄ Λυκείου έμεινε ως έχει, αλλά στη Β΄ Λυκείου μειώθηκε στη μία ώρα και στη Γ΄ Λυκείου έγινε δίωρο επιλεγόμενο. Σχετικά με τη Β΄ Λυκείου, το μονόωρο μάθημα των Θρησκευτικών έρχεται σε αντίθεση με τις δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου πως δεν θα υπάρχει μονόωρη διδασκαλία στο νέο Λύκειο. Αβλεψία; Υποκρισία; Κοροϊδία; Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του, καθώς το μάθημα των Θρησκευτικών είναι το μόνο από όλα τα μαθήματα όλων των τάξεων και κατευθύνσεων που είχε αυτή τη μεταχείριση. Επίσης

Επιλέγεις από πριν το συμπέρασμα στο οποίο θες να φτάσεις (π.χ. ότι η Εκκλησία ήθελε τους Τούρκους και μόνο εμπόδια πρόβαλε στον αγώνα για απελευθέρωση). Αγνοείς επιδεικτικά τις πηγές και τις μαρτυρίες, ειδικά όταν αυτές δεν σε βολεύουν. Κατασκευάζεις επιχειρήματα και συλλογισμούς που θα ζήλευε και ο πλέον ευφάνταστος μυθιστοριογράφος. Και έτοιμη… η θεωρία της συνωμοσίας!!! Γι᾿ αυτό από φέτος μεγαλύτερη αξία έχουν οι σεναριογράφοι παρά οι ιστορικοί. Με αφορμή αυτή την επέτειο της 25ης Μαρτίου έμαθα πολλά. Δεν ξέρω για σένα, πάντως η δική μου συγκομιδή ήταν η εξής: - Οι αυτόκλητοι σωτήρες μας από τους «μύθους» που μας περιτριγυρίζουν, ερμηνεύουν τους πίνακες ζωγραφικής ως κατά γράμμα ιστορικά ντοκουμέντα για να πουν σε αυτούς που δεν το κάνουν ότι οδηγείσαι σε λανθασμένα συμπεράσματα με αυτή την τακτική. Πάνω εκεί χτίζονται οι καλύτερες ιστορίες «απομύθευσης». - Έμαθα ότι το κρυφό σχολειό δεν υπήρχε, γιατί… απλούστατα υπάρχει σχετικός πίνακας με το θέμα του. Άρα είναι μύθος. Μάλλον ποτ