Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες

Γι’αυτά θα ομιλούμε τώρα; «Μετά τον θρίαμβο που κατήγαγε το υπουργείο Παιδείας κατά του «Επιταφίου» (Thucydides in History of the  Peloponnesian War, Book II, Vth cent. BC) προετοιμάζεται μία ακόμη νίκη. Αυτήν τη φορά, αντίπαλος είναι η «Αντιγόνη»»  Η Αντιγόνη αγωνιά όχι για να θάψει το νεκρό αδελφό της αλλά μήπως..ο Κρέοντας τη θάψει Επιτάφιος έγινε ο Επιτάφιος του Περικλή στη σύγχρονη Ελλάδα, μετά το κόψιμό του από τα σχολεία. Μακάρι να επανέρθει! Και η γιορτή των 3 ιεραρχών, των οποίων η πηγή-οι σπουδές-η μόρφωση πηγάζει από το φως της αρχαίας Ελλάδας..προαιρετική Γιατί; Θα έλεγα επειδή.. «βρωμάνε»..εκκλησία;; μπρρρ Μα εδώ η πηγή καθεύδει «Ο πολιτισμός, όπως λέει ο Καστοριάδης, είναι εμπειρία, και η επαφή με το πρωτότυπο, το πρωτογενές υλικό, είναι αυτό που εντέλει κρίνει την αξία της εμπειρίας Και αυτά είναι στα αζήτητα…γι’αυτά θα ομιλούμε τώρα; Ποια παιδεία; Τα μάρμαρα του Παρθενώνα ας μείνουν μάρμαρα. Χωρίς μόρφωση τα γλυπτά του Παρθενώνα τα βλέπουμε σαν απλές κολώνες. Οπό

Πρόγραμμα - Εκκλησιασμός στον ιερό ναό Αγ. Κων/νου και Ελένης (έως τις 9:30). - Συγκέντρωση στο σχολείο στις 10:00. - Μικρή παρουσίαση του έργου των τριών Ιεραρχών (θέατρο και μουσική). - Διαγωνισμός γαλακτομπούρεκου. - Φαγητό, μουσική και χορός με την ορχήστρα του σχολείου μας. Ο σκοπός της εκδήλωσης είναι φιλανθρωπικός για να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τις σημαντικές πρωτοβουλίες των τριών Ιεραρχών. Για παράδειγμα, ο Μέγας Βασίλειος διέθεσε όλη την περιουσία του και έφτιαξε ένα συγκρότημα κτιρίων (νοσοκομείο, ορφανοτροφείο, σχολεία, κ.λ.π.) για όλους. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος διέθετε καθημερινά φαγητό για 7.000 ανθρώπους, αφού πρώτα είχε καταργήσει τα πολυδάπανα δείπνα ανάμεσα στους αυλικούς του Παλατιού και του Πατριαρχείου. Επομένως, συμμετέχουμε κι εμείς στη δράση «Μαγειρεύω για το συνάνθρωπο» Όποιος μπορεί και θέλει, αφιερώνει λίγο χρόνο, κόπο και χρήμα για να φτιάξει φαγητό ή/και γλυκό. Τα φέρνουμε στο σχολείο σε δύο σκεύη μίας χρήσης, έχον

- «Τι ώρα τελειώνει η γιορτή;» - «Πόσες απουσίες θα πάρουμε;» Σε αυτά τα δύο απλά και αδιαλείπτως επαναλαμβανόμενα ερωτήματα φανερώνεται η κατάντια αυτού που στην εκπαιδευτική γλώσσα λέμε «σχολική εορτή». Μη βιαστείς, φίλε αναγνώστη, να σκεφτείς «υπάρχουν και εξαιρέσεις», γιατί και δίκιο έχεις αλλά και πίσω από αυτή τη λεκτική κολυμβήθρα του Σιλωάμ μάταια προσπαθούμε να κρύψουμε τη γύμνια του βασιλιά. Για πάμε σε μερικά ενοχλητικά ερωτηματάκια… - Πόσοι συνάδελφοι δεν βρίσκουν ως ωραία ευκαιρία τον «χαμένο» χρόνο της σχολικής εορτής για να περάσουν απουσίες, να διεκπεραιώσουν γραφειοκρατικές διαδικασίες, να πιουν ένα καφέ με την ησυχία τους, βρε αδερφέ; - Πόσες φορές δεν στοιβάζουμε με το ζόρι, με φωνές και απειλές απρόθυμους και υπεράριθμους μαθητές σε χώρους ακατάλληλους (π.χ. με κακό φωτισμό και άθλια ακουστική) για να παρακολουθήσουν μια σχολική εορτή; - Πόσες φορές δεν έχουμε όλοι μας σκυλοβαρεθεί σε σχολικές εορτές μακρόσυρτες, κοινότοπες, άνευρες και μονότονες