Τα λάθη του Θεού
«…ο αδερφός σου ήταν νεκρός και ξανάζησε, ήταν χαμένος και βρέθηκε» , τελειώνει την ιστορία με τον Άσωτο Υιό ο Χριστός. - «Και τελικά; Μπήκε ο μεγάλος του αδερφός στο σπίτι για να χαρεί με την επιστροφή του μικρού; Πες μας! Μη μάς κρατάς σε αγωνία», φώναξε μια παρέα που άκουγε την ιστορία. Ο Χριστός όμως, χαμογελώντας έφυγε. Αυτά είναι τα λάθη που κάνεις, Χριστέ μου. Αφήνεις τις ιστορίες και την ιστορία Σου χωρίς μασημένη τροφή, χωρίς αποδείξεις. Χωρίς να είναι όλα τα κουτάκια συμπληρωμένα. Μα δεν είναι και τα μόνα λάθη Σου αυτά... Ήρθε με υφάκι ο μικρός, πήρε τα λεφτά που «του ανήκουν» (άκου θράσος το παλιόπαιδο) και την έκανε από το σπίτι του γέρου. Μόλις τα έφαγε όλα και έμεινε ταπί, μπροστά στο αδιέξοδο, πήρε την απόφαση να γυρίσει. Κι Εσύ εκεί, να τον περιμένεις. Γιατί; Τη ζωή του ήθελε να κάνει. Ας τα λουστεί τώρα. Άσε που αυτό που έκανες ήταν αντιπαιδαγωγικό. Τον κακομαθαίνεις. Κι αν κάνει σε λίγο τα ίδια; Δίκιο είχε ο μεγάλος σου γιος και θύμωσε. Δεν είναι σωστ