Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες

Τελευταία έχει επικρατήσει να είναι οι εθνικές επέτειοι μια ωραιότατη αργία για τον κουρασμένο εργαζόμενο, δημόσιο υπάλληλο και μαθητή. Και δεν είναι κακό πράγμα οι αργίες και οι σχόλες, αρκεί να μη σχολάζει το μυαλό και η ψυχή μας. Περί 25 ης Μαρτίου ο λόγος…. α) Είναι πασίγνωστο ότι η Επανάσταση στα διάφορα μέρη της υπόδουλης πατρίδας κηρύχθηκε τελικά σε ποικίλες ημερομηνίες, πριν και μετά την 25 η Μαρτίου, αν και ο  Αλ. Υψηλάντης είχε προτείνει ως ημερομηνία έναρξης της Επανάστασης την 25η Μαρτίου για προφανείς λόγους σημειολογίας και συμβολισμού (Ευαγγελισμός = καλή είδηση) από... το 1820!   Υπό τις συνθήκες της εποχής και με τα μέσα επικοινωνίας, συντονισμού και κοινωνικής δικτύωσης του τότε δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η πρόταση όμως αυτή έγινε αργότερα αποδεκτή από τους Βαυαρούς για τον κοινό εορτασμό. Δεν ήρθε λοιπόν η «κακή» Εκκλησία για να καπελώσει την Επανάσταση, όπως αστήρικτα και προκατειλημμένα υποστηρίζεται από κάποιους. Διαβάζουμε τις πηγές μέσ

Οι συναντήσεις γίνονται κάθε Σάββατο στις 6:00 το απόγευμα στο Λύκειο Γαζίου, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:   Πρόγραμμα συναντήσεων - 19 Μαρτίου:         Το μυστήριο του γάμου (Θα δοθεί ως δώρο και ένα σχετικό βιβλίο) - 26 Μαρτίου:         Προβολή ταινίας - 2 Απριλίου:        Ο Θεός μου ο πρόσφυγας - 9 Απριλίου:         Η γυναίκα στην Ορθόδοξη Εκκλησία - 16 Απριλίου:       Πορεία προς το Πάσχα                               Ο υπεύθυνος Παναγιώτης Ασημακόπουλος Θεολόγος καθηγητής

  Η εισήγηση των μαθητριών του Λυκείου Γαζίου, όπως παρουσιάστηκε στο 2ο Μαθητικό Θεολογικό Συνέδριο στη Θεσσαλονίκη (27-28 Φεβρουαρίου 2016) ·        Γιατί σκοτώνουμε ανθρώπους που σκοτώνουν ανθρώπους, για να δείξουμε ότι είναι λάθος το να σκοτώνεις ανθρώπους;                                                                                                          (Διεθνής Αμνηστία)    Εισαγωγικά – Γενικά στοιχεία Οι ανθρώπινες κοινωνίες σε όλα τα στάδια της ιστορικής τους εξέλιξης, συνοδεύονται από την βία και το έγκλημα, ενώ η αντιμετώπισή τους καθώς και η τιμωρία των εγκληματιών αποτελούν ζητήματα προβληματισμού. Οι πρωτόγονες μάλιστα κοινωνίες στηρίζονται πάνω στην εκδίκηση και στην επικράτηση του ισχυρού. Η θανατική ποινή, ως εσχάτη των ποινών, έχει μακραίωνη ιστορία αφού υπάρχουν αναφορές από την ελληνική μυθολογία μέχρι τη σημερινή εποχή, όπου πλέον η ανθρώπινη ζωή είναι αναμφισβήτητο πανανθρώπινο δικαίωμα. Η εφαρμογή της θανατικής ποινής όμως διχάζει την κοιν