Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες

Σε μια πρόσφατη facebookική συζήτηση με θέμα τους μετανάστες στην Ελλάδα, ανάμεσα σε κορώνες του τύπου «έξω οι ξένοι από την Ελλάδα μας» και «όχι στις απελάσεις μεταναστών», ξεχώριζε το σχόλιο ενός φίλου: «Η σύγχρονη ενημέρωση και η ενασχόληση με τις κομματικές μπουρδολογίες οδηγούν σε σίγουρη ψυχική διαταραχή». Πόσο συμφωνώ μαζί του…. Μέσα στον διαδικτυακό πανικό των τελευταίων ημερών (δεν βλέπω τηλεόραση τα τελευταία δέκα χρόνια και θεωρώ ότι η ευτυχία μου είναι κατά τι αυξημένη από αυτόν που κατάφερε να κόψει το ποτό και το τσιγάρο) προσπαθώ να διαχωρίσω κάποιες έννοιες. Βέβαια, κινδυνεύω από το νεοελληνικό έθιμο της ταμπέλας. Εάν κράζεις τους πολιτικούς, είσαι ΣΥΡΙΖΑ. Εάν βρίζεις τους αστυνομικούς, είσαι δημοκράτης. Εάν έχεις επιφυλάξεις ή ερωτήματα για τους μετανάστες, είσαι φασίστας. Ας είναι… Για άλλη μια φορά, την ηχηρή (βλ. θορυβώδη) διαχείριση του θέματος των μεταναστών, το οποίο μάλιστα θεωρούν ως αποκλειστικότητά τους, ανέλαβαν τα ρατσιστικά και τα αριστερά ρεύματα, αντίσ

Γιαούρτια, αυγά, αποδοκιμασίες… Μετατάξεις στο δημόσιο, αποσπάσεις, μη ηθικά και νόμιμα… Τελικά, το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό; Ή αλλιώς: Ποιος κινεί την υπερπτήση αυγών και γιαουρτιών; Το χέρι που τα ωθεί ή το πρόσωπο που τα έλκει, ως φορέας σαθρής και προκλητικής πολιτικής; Το πρόσφατο περιστατικό με την απόσπαση της κυρίας Ευ. Σχοιναράκη στη βαρύγδουπη «γραμματεία ειδικών προτεραιοτήτων» του Μαξίμου δεν είναι απλά η απόσπαση μιας δασκάλας, αλλά της πρώην νομάρχη Ηρακλείου που προέρχεται (…βεβαίως, βεβαίως) από το κόμμα. Πριν από λίγο καιρό, η ίδια δήλωνε δημόσια ότι μετά τη λήξη της θητείας της θα επέστρεφε στην εκπαίδευση κι όταν πήγε στο σχολείο την ακολούθησαν κανάλια και εφημερίδες για να δείξουν πόσο χαρούμενη και ευτυχισμένη ήταν στη νέα θέση της. Εκθειαζόταν από τους μεν η απλότητα και το ταπεινό της επιλογής της, ενώ ταυτόχρονα και αθέατα προετοιμαζόταν από τους δε η απόσπασή της. Φαντάζομαι πως με βαριά καρδιά θα αποχαιρετήσει τα απορημένα και αθώα παιδικά μάτια γ