Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες

Έι… Ψιτ! Σε σένα μιλάω. Ναι, σε σένα! Το ξέρεις, γαμώτο… Το ξέρεις! Το ξέρεις ότι εσύ είσαι η αιτία που αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι το καλύτερο επάγγελμα στον κόσμο. Το γέλιο σου, οι αταξίες σου, τα όνειρα και τα σχέδιά σου, η νεανική σου ματιά είναι η ζωή και το χρώμα σε κάτι που έχει ένα άθλιο όνομα: εκπαίδευση! Θυμάσαι τότε που σας ρώτησα στην τάξη «ποιοι πιστεύετε ότι θα πετύχετε τους στόχους σας»; Ήσουν από αυτά τα παιδιά που είχατε σηκώσει με σιγουριά και με τσαμπουκά το χέρι. Και ύστερα ήρθαν τα νούμερα. Πόσα θα έρθουν ακόμη…. Σίγουρα υπάρχουν λογικές εξηγήσεις κι απαντήσεις, αλλά τώρα η στιγμή έχει ιερότητα. Για άλλες στιγμές. Πιο πεζές. Τώρα κλαις… Κλάψε! Το μεγαλείο και η αξία σου δεν λιγοστεύουν από τα δάκρυα. Το αντίθετο! Κλάψε! Τα νέα σου σχέδια και όνειρα ποτίζεις. Βρεγμένο σκάβεται πιο εύκολα το μονοπάτι της ευτυχίας σου… Κλάψε! Ίσως να μην έχει για σένα και τόση σημασία, αλλά εγώ θα σου το πω: Σ΄αγαπώ… γαμώτο! Παναγιώτης Ασημακόπουλος Θεολόγ