Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες

   Τα περισσότερα καλοκαίρια της παιδικής μου ηλικίας τα πέρασα στο χωριό μου (Πόρος Ριγανίου Ναυπακτίας) με την πολυαγαπημένη γιαγιά Χριστίνα. Κι όχι μόνος μου. Με τα αδέρφια μου και τα ξαδέρφια περνούσαμε ωραία και ξέγνοιαστα. Βόλτες στο ποτάμι, στα ζώα και στα περιβόλια του παππού και της γιαγιάς. Το βράδυ, κέρασμα στο καφενείο όπου «έπρεπε να είμαστε σοβαροί» για να μην ντροπιάσουμε τον παππού. Η μεγάλη μας τρέλα ήταν να μας κάνει η γιαγιά αστεία και να παίζει μαζί μας. Μια τέτοια ωραία στιγμή διέκοψε ένα περίεργο θέαμα. Ένας ξυπόλητος άντρας με κουρέλια για ρούχα και ένα σακούλι στον ώμο εμφανίστηκε αθόρυβα στη συρματένια αυλόπορτα. Αμέσως, κρυφτήκαμε φοβισμένοι πίσω από το φουστάνι της γιαγιάς. «Μη φοβάστε», είπε τρυφερά η γιαγιά. «Έλα μέσα, Πίπη», απευθύνθηκε η γιαγιά στον άγνωστο για εμάς ταλαίπωρο άντρα. Ο Πίπης έκανε μόνο δυο βήματα κοιτάζοντας μόνιμα στο έδαφος. Μας έριξε δυο κλεφτές ματιές και μας χαμογέλασε με ένα τρόπο που μας φάνηκε πολύ παιδιάστικος και αθώ

Στα πλαίσια του μαθήματος των Θρησκευτικών της Γ΄ Λυκείου δόθηκε ένα ερωτηματολόγιο στους μαθητές. Ζητήθηκε να απαντήσουν ανώνυμα σε ερωτήσεις που έχουν σχέση με το ανθρώπινο σώμα, την αγάπη, τον έρωτα, το γάμο και την οικογένεια ( διδακτικές ενότητες 10, 11 και 12 του σχολικού βιβλίου ). Οι απαντήσεις που δόθηκαν για την αγάπη, τον έρωτα και το γάμο είναι οι παρακάτω ( σε αριθμό μαθητών και επί τοις εκατό ): Σύνολο μαθητών: 115 Α ΓΑΠΗ – Ε ΡΩΤΑΣ Π ρ ό τ α σ η Σωστό Λάθος Η Εκκλησία θεωρεί ότι η ερωτική πράξη είναι ο καρπός τον οποίο απαγόρευσε ο Θεός στον Αδάμ και την Εύα 42 – 36,5% 73 – 63,5% - Από όσα γνωρίζετε και πιστεύετε, θεωρείτε ότι σας  εκφράζει και σας ικανοποιεί η θέση που κρατάει η Εκκλησία απέναντι στον έρωτα και τη σεξουαλική σχέση; καθόλου ( 54 – 47,0% )              λίγο ( 45 – 39,1% )         αρκετά ( 16 – 13,9% ) Π ρ ό τ α σ η καθόλου λίγο μέτρια πολύ πάρα πο

Σε συνέχεια ενός προηγουμένου άρθρου μου για το «πρακτικόν» του θέματος του εκκλησιασμού των μαθητών ( http://theologosnaf.blogspot.gr/2013/01/blog-post_18.html) , περνώ στις θεολογικές παραμέτρους του ζητήματος. - Είναι μια σχολική εκδήλωση, όπου «χωράνε» οι απουσίες για όποιο μαθητή δεν παρίσταται και δικαιολογείται το υποχρεωτικό του πράγματος ή είναι μια εκκλησιαστική σύναξη με όλες τις θεολογικές της προεκτάσεις, οπότε όλα τα ανωτέρω ηχούν από αστεία έως απαράδεκτα; Θυμάμαι ότι όταν ήμουν μαθητής, κατά τον καθιερωμένο σχολικό μας εκκλησιασμό, δύο καθηγητές έμεναν πάντα έξω από την πόρτα του ναού, όπου κάπνιζαν, συζητούσαν, γελούσαν και είχαν ως αποστολή τους να μην μας επιτρέπουν να βγαίνουμε έξω!!! - Λαμβάνεται μέριμνα από τους καθηγητές ή (και) τους ιερείς για μια έστω στοιχειωδώς κατάλληλη ατμόσφαιρα ή στοιβάζονται στο ναό – χωρίς καμία μέριμνα, ενημέρωση ή προετοιμασία – όλα τα σχολεία της περιοχής (από το νηπιαγωγείο έως το Λύκειο) για να «εκκλησιαστούν»; - Τα