Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες

            - Θέλεις να αποδείξεις ότι είσαι ο μόνος σωστός Ορθόδοξος Χριστιανός, υπερασπιστής και μαχητής της γνήσιας πίστης; ( Άντε και μερικοί άλλοι με τους οποίους συγγενεύεις πνευματικά και διανοητικά… ) - Θέλεις να αποδείξεις ότι όσοι δεν «πας» - από τον Οικουμενικό Πατριάρχη μέχρι το γείτονα που δεν χωνεύεις - είναι οικουμενιστές και μεταπατερικοί, άσχετα αν δεν ξέρεις τι σημαίνουν οι όροι αυτοί; Παίξε κι εσύ το «παιγνίδι» με τους ιερούς κανόνες. Υπάρχουν τρεις βασικοί όροι: α) Επιλέγεις τους κανόνες που σε βολεύουν και αποφεύγεις έντεχνα και σιωπηρά αυτούς που δεν σε βολεύουν. β) Αλλοιώνεις το κείμενο και το πνεύμα του κανόνα ( είτε έντεχνα από σκοπιμότητα, είτε αυτονόητα από ημιμάθεια ). Ίσως για να μη μπλέξεις και με πολλά, να παραθέσεις μόνο τον αριθμό του κανόνα κι ας γράφει αυτός ό,τι θέλει. Αν μάλιστα, αντί για νούμερο βάλεις γράμμα ( δηλαδή αντί για 21 ο κανόνα, πεις κα΄ ) αποκτάς καλύτερο θρησκευτικό prestige . Για παράδειγμα, σε ερώτηση για το αν η γυνα

          Να κάνω από την αρχή τρεις διευκρινίσεις: α) Το παρόν είναι άρθρο. Δεν διεκδικεί δάφνες ενδελεχούς θεολογικής μελέτης ή διδακτορικής διατριβής. β) Δεν υποκαθιστά ή υποσκελίζει σωματικούς και ψυχολογικούς παράγοντες που λαμβάνει υπόψη της κάθε γυναίκα, αλλά ούτε και την πνευματική καθοδήγηση από τον πνευματικό πατέρα, που ( προφανώς ) σταθμίζει και άλλα ζητήματα. ( Βέβαια, είναι μεγάλη η συζήτηση για τις αρμοδιότητες και τα όρια των πνευματικών στο ζήτημα της Θείας Κοινωνίας των πνευματικών τους τέκνων… ). γ) Αναφέρεται μόνο στο αν υπάρχουν ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ για τη Θεία Κοινωνία ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ για την έμμηνο ρύση. Έχω κεφαλαία όλα τα γράμματα σε κάποιες λέξεις, γιατί ο Θεός να μας φυλάει από τις παρεξηγήσεις των θρήσκων. Δεν γίνεται όμως οι «ιδιωτικές θεολογίες» του καθενός να αντικαθιστούν την ανθρωπολογία και τη θεολογία της Εκκλησίας. Παλαιά Διαθήκη Στην Παλαιά Διαθήκη, κυρίως στο Λευιτικό και στο Δευτερονόμιο, υπάρχουν άφθονα εδάφια που αναφέροντ

                  Διαβάζω με μεγάλη προσοχή την κριτική που ασκείται στα Νέα Προγράμματα Σπουδών στα Θρησκευτικά. Αυτό που μου κάνει τη μεγαλύτερη (και χειρότερη) εντύπωση είναι η ευκολία με την οποία κάποιοι Μητροπολίτες για να προβάλουν τις θέσεις τους (κάποιοι πάσχουν από εγωπαθείς και ιδεολογικές εμμονές) διαγράφουν και προσβάλουν τους συντάκτες αυτών των Ν.Π.Σ. Φεύγουν μάλιστα από το πεδίο της παιδαγωγικής ή διδακτικής επάρκειας των Ν.Π.Σ. (ίσως και να μην το γνωρίζουν καλά) και πάνε στο προσφιλέστατο πεδίο «εγώ θα σου πω τι είναι ορθόδοξο». Όταν λοιπόν λες ή γράφεις ότι αυτό το Πρόγραμμα δεν είναι ορθόδοξο, προφανώς δείχνεις τους συντάκτες του. Εάν πεις ότι το τάδε βιβλίο δεν είναι ορθόδοξο, θα θιχτεί ο συγγραφέας του. Δεν γίνεται να μην ξέρουν οι περί ων ο λόγος Μητροπολίτες ότι συντάκτες αυτών των Ν.Π.Σ. δεν είναι ο κομματικός στρατός της Διαμαντοπούλου, του Φίλη ή του Γαβρόγλου, αλλά καμιά σαρανταριά θεολόγοι, με master και Phd οι περισσότεροι. Απορίας άξιον είναι