Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες

Το τραγούδι αυτό δόθηκε στους μαθητές της Γ΄ Λυκείου για να το προσεγγίσουν ως προσευχή προς το Θεό με βάση την αγάπη ως κίνητρο. Η αγάπη έρχεται σε αντίθεση με τον τρόμο για την τιμωρία και την επιθυμία για ανταπόδοση. Δυστυχώς, τα δυο τελευταία κίνητρα συναντιούνται σε αρκετούς ανθρώπους στη σχέση που «χτίζουν» με το Θεό. Γράφει λοιπόν η Αλεξάνδρα…. «Διαβάζοντας ή ακούγοντας κανείς τους στίχους αυτού του τραγουδιού, καταλαβαίνει ότι υπάρχει ένα Εσύ. Αυτό το Εσύ φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία για τον άνθρωπο, αφού από το περιεχόμενο του τραγουδιού γίνεται γνωστό ότι είναι ικανό να σταθεί δίπλα του, να τον προσέχει και παρά το ότι έχει κάνει σφάλματα κι έχει πέσει χαμηλά να μην τον εγκαταλείψει, αλλά να μείνει κοντά του. Μια παράκληση προς ένα Εσύ, γεμάτη από αγάπη και με λίγο φόβο. Φόβο να μην χαθεί το Εσύ και μείνει μόνο το Εγώ, διότι εάν μείνει μόνος, τότε δεν θα μπορέσει να σηκωθεί από τα χαμηλά, δεν θα καταφέρει να ξεφύγει από το παρελθόν, από τα λάθη του. Το τραγούδι αυτό έ

Για τη Χρυσή Αυγή πρωτάκουσα όταν ήμουν φοιτητής στην Αθήνα. Για την ακρίβεια είχε πέσει το μάτι μου στο σύνθημα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ γραμμένο σε τοίχους. Τις περισσότερες φορές είχαν προλάβει κάποιοι άλλοι και είχαν κυρτώσει από πάνω τα δυο Η των λέξεων και αυτό που διάβαζε κανείς ήταν «ΧΡΥΣΑ ΑΥΓΑ». Είναι προφανές ότι μέχρι πριν από λίγο καιρό, κανείς δεν ασχολιόταν σοβαρά με δαύτη. Εγώ ο ίδιος τότε υποψιαζόμουν ότι είναι ρομαντικό σύνθημα ονειροπόλων εφήβων. Πώς λέμε ροδοκόκκινο δειλινό, πορτοκαλί αποσπερίδα, ασημένιο φεγγαρόφωτο… Μπήκε δυναμικά στην πολιτική και κοινωνική ζωή, αλλά η άφιξή της είχε προαναγγελθεί σε όσους λαμβάνουν τα μηνύματα. Οι άλλοι εκπλήσσονται, βρίζουν, καταριούνται στο διαδίκτυο και με φασιστική λογική κατακεραυνώνουν αυτούς που κατηγορούν για φασίστες. Ερμηνεύουν το εκλογικό 7% και το σχεδόν μισό εκατομμύριο ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής στην έκφραση του λανθάνοντος φασισμού που (…και καλά….) πάντα διακατείχε σημαντική μερίδα του ελληνικού λαού. Μη φας… έχουμε γλαρόσο