Υπέρ πίστεως και πατρίδας; Πώς έτσι;
Στις 29 του Μάη 1453 έπεσε η Πόλη. Το παρακάτω απόσπασμα ανήκει στην τελευταία ομιλία του Αυτοκράτορα Κων/νου ΙΑ΄ Παλαιολόγου για να εμψυχώσει τους εναπομείναντες υπερασπιστές της. “ Καλῶς οὖν οἴδατε, ἀδελφοί, ὅτι διὰ τέσσερα τινὰ ὀφείλεται κοινῶς ἐσμεν πάντες ἵνα προτιμήσωμεν ἀποθανεῖν μᾶλλον ἢ ζῆν, πρῶτον μὲν ὑπὲρ τῆς πίστεως ἡμῶν καὶ εὐσεβείας, δεύτερον δὲ ὑπὲρ πατρίδος, τρίτον ὑπὲρ τοῦ βασιλέως ὡς Χριστοῦ Κυρίου, καὶ τέταρτον ὑπὲρ συγγενῶν καὶ φίλων “. Μάς το παραδίδει ο Γεώργιος Σφραντζής. Βυζαντινός αξιωματούχος και συγγραφέας, που έγραψε το Χρονικό της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης και μάλιστα ήταν ο μόνος από τους τέσσερις ιστορικούς της που την έζησε ως αυτόπτης μάρτυρας. Επίσης, ήταν στενός φίλος και συνεργάτης του Αυτοκράτορα. Στις 24 Φεβρουαρίου 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κυκλοφόρησε την προκήρυξη με γενικό τίτλο “Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος” για την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Ανάμεσα στα άλλα γράφει: “ Είναι καιρός να αποτινάξωμεν τον