Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

 «Χαίρε Κεχαριτωμένη. Ο Κύριος μετά σού». Αυτά τα ωραία και μεγαλοπρεπή λόγια δεν τα άκουσε κάποια αρχόντισσα από τους υπηρέτες της ή κάποια βασιλοπούλα από το λαό της. Τα άκουσε ένα απλό και άγνωστο κορίτσι από τον απεσταλμένο του Θεού, τον αρχάγγελο Γαβριήλ. Από μόνο του είναι ένα σπουδαίο θεολογικό μήνυμα: στο σχέδιο του Θεού η αλλαγή του κόσμου πραγματοποιείται από ταπεινούς με ταπεινό τρόπο και σκορπά χαρά και αγαλλίαση.

Ταπεινή κοπέλα η Μαριάμ. Ταπεινή και αγία μέσα στην παιδικότητα και αθωότητά της. Ο Θεός την επέλεξε να γίνει η μητέρα του Υιού Του και έστειλε τον άγγελο να της πει την πρόθεση του Δημιουργού και να ζητήσει τη συγκατάθεσή της. Σκίρτησαν οι ουρανοί στο «ναι» της Μαριάμ. Χάρηκε η γη. Άρχισε πλέον η αντίστροφη μέτρηση για τη λύτρωση της ανθρωπότητας. Καλά νέα ήταν αυτά. Ευ – αγγελία. Χαρμόσυνο μήνυμα. Και η εκπλήρωση της καλής αγγελίας ήλθε λίγο καιρό αργότερα.

Ταπεινή ήταν και η γέννηση του Κυρίου εννέα μήνες μετά. Σε μια φάτνη ζώων, σε ένα ταπεινό σπήλαιο. Όχι ως βασιλιάς επίγειος, αλλά ως ταπεινός Θεός.

Τα δύο αυτά γεγονότα έχουν μεγάλη σημασία για την πορεία του κόσμου. Στην αρχή της ιστορίας, ο Αδάμ και η Εύα θέλησαν να γίνουν θεοί χωρίς το Θεό. Συμμάχησαν με τον Εωσφόρο και λοξοδρόμησαν. Παράκουσαν την εντολή του Θεού. Τώρα, η Μαριάμ υπακούει στο θέλημα του Θεού και γίνεται η νέα Εύα. Γι΄ αυτό και την ονομάζουμε Παν-αγία. Μετά από λίγα χρόνια, ο Χριστός γίνεται νέος Αδάμ και υπακούει «μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού».

Με τον Ευαγγελισμό αρχίζει μια νέα πορεία. Δεν αλλάζει κάτι εξωτερικά. Όλα μοιάζουν ίδια. Οι άνθρωποι στις δουλειές τους και στην καθημερινότητά τους, η φύση ανθεί και πεθαίνει, ο ήλιος ανατέλλει και δύει. Στην πραγματικότητα όμως τίποτε δεν θα είναι όπως πριν. Στην κοιλιά της Παρθένου Μαρίας συλλαμβάνεται ο Υιός και Λόγος του Θεού, ο Μεσσίας και Λυτρωτής. Το κακό υποχωρεί, η φθορά αναστέλλεται, η λύπη αντικαθίσταται από τη χαρά και η πορεία προς την αιωνιότητα μόλις αρχίζει…