Αριθμοί και άνθρωποι....

ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Η άνιση κατανομή του πλούτου αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του πλανήτη και χωρίζει τους ανθρώπους σε πρώτο, δεύτερο και τρίτο κόσμο….

Η γλώσσα των αριθμών τα λέει όλα…

- Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Ο. Η. Ε.,

ü     225 άνθρωποι στον κόσμο έχουν, από κοινού, ετήσιο εισόδημα ίσο με το εισόδημα του φτωχότερου 47% της γης, πληθυσμού που πλησιάζει τα 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους.

ü     Οι 3 πλουσιότεροι άνθρωποι έχουν περιουσιακά στοιχεία που υπερβαίνουν το αθροιστικό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν των 48 λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη.

ü  Προκειμένου να διασφαλιστεί η εκπαίδευση, η υγειονομική περίθαλψη, η επάρκεια τροφής και ασφαλείς εγκαταστάσεις ύδρευσης και αποχέτευσης για πάνω από δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους (εκ των οποίων το ένα δισεκατομμύριο διαθέτει εισόδημα μικρότερο από ένα δολάριο την ημέρα), θα απαιτούνταν μόλις το 4% της περιουσίας των 225 πλουσιοτέρων κατοίκων του πλανήτη.

ü     Εάν δαπανούσαμε ένα ποσό 9 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τότε θα είχαν όλοι οι άνθρωποι πάνω στον πλανήτη διασφαλισμένη πρόσβαση σε καλής ποιότητας νερό και υγειονομική περίθαλψη. Μόνο το 1997, οι Δυτικοευρωπαίοι ξόδεψαν 12 δισεκατομμύρια δολάρια και οι Αμερικανοί 18 δισεκατομμύρια δολάρια για την κατανάλωση παγωτών. Αρκεί δηλαδή να περιοριζόταν για ένα χρόνο κατά 1/3 η κατανάλωση παγωτών!

Όπως γίνεται συνήθως σε μικρά και μεγάλα προβλήματα του κόσμου μας, τα μεγαλύτερα θύματα είναι τα παιδιά.

 - Σύμφωνα με στοιχεία της Unicef (2005),

L   Σε αρκετές οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες, αρκετά παιδιά βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας. Έτσι, στην Ελλάδα, το ποσοστό των παιδιών κάτω από το όριο φτώχειας είναι 12,3%, στη Γερμανία 10,7%, στον Καναδά 15,5%, στην Τουρκία 19,7%, στη Μεγάλη Βρετανία 19,8%, στην Ιταλία 20,5%, στις Η. Π. Α. 22,4% και στο Μεξικό 26,2%.

L   640.000.000 παιδιά δεν έχουν ικανοποιητική στέγαση.

L   500.000.000 παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε εγκαταστάσεις υγιεινής.

L   400.000.000 παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές νερό.

L   270.000.000 παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες υγείας.

L 140.000.000 παιδιά, στην πλειονότητά τους κορίτσια, δεν έχουν πάει ποτέ σχολείο.

L   90.000.000 παιδιά στερούνται το φαγητό, σε πολύ σοβαρό βαθμό.

L   15.000.000 παιδιά είναι ορφανά εξαιτίας του AIDS.

M20.000.000 παιδιά εγκατέλειψαν τα σπίτια τους εξαιτίας των πολέμων, τη δεκαετία του ’90.

M 1.800.000 παιδιά σκοτώθηκαν σε πολέμους από το 1990 έως το 2005.

«Ο κόσμος δεν μας προσφέρθηκε από τους γονείς μας,

αλλά μας τον δάνεισαν τα παιδιά μας»

(Αφρικανική παροιμία)

Η φτώχεια δεν προκύπτει από την έλλειψη πλούτου,

αλλά από την άνιση κατανομή

Φτώχεια και ανισότητα:

                        Ø 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. 854 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα. 50.000 άνθρωποι πεθαίνουν την ημέρα από αίτια που σχετίζονται με τη φτώχεια (έλλειψη τροφής, ασθένειες που θα μπορούσαν να προληφθούν, AIDS, άδικες εμπορικές πολιτικές).

                        Ø 600 εκατομμύρια παιδιά ζουν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Κάθε χρόνο περισσότερα από 10 εκατομμύρια παιδιά σκοτώνουν η πείνα και οι συνεπακόλουθες αρρώστιες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε μέρα χάνουν τη ζωή τους 30.000 παιδιά: ένα παιδί κάθε τρία δευτερόλεπτα!!

                        Ø 500.000 γυναίκες χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της γέννας – αυτό σημαίνει ένα θάνατο κάθε λεπτό.

              Ø 800.000.000 άνθρωποι – εκ των οποίων 584.000.000 γυναίκες - είναι αναλφάβητοι. 114.000.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο δεν έχουν πρόσβαση στη βασική εκπαίδευση. Σύμφωνα με την UNESCO, η βασική εκπαίδευση στον κόσμο θα κοστίσει 11 δις δολάρια κάθε χρόνο: είναι τα μισά χρήματα από αυτά που ξοδεύουν οι Αμερικανοί για παγωτό!!

                        

  

Εμπόριο:

                        D Οι άδικοι εμπορικοί όροι που επιβάλλονται, στερούν από τις φτωχές χώρες σχεδόν 700 δις δολάρια κάθε χρόνο. Το 0,01% αυτού του ποσού θα μπορούσε να σώσει τις ζωές 30 εκατομμυρίων ανθρώπων.

                        D Το παγκόσμιο εμπόριο κλέβει από τις φτωχές χώρες 1,3 δις δολάρια την ημέρα – αυτό είναι 14 φορές το ποσό που λαμβάνουν σε βοήθεια οι χώρες αυτές από τον ανεπτυγμένο κόσμο.

                        D Κατά μέσο όρο, οι καλλιεργητές του καφέ λαμβάνουν ένα δολάριο για κάθε κιλό, ενώ οι καταναλωτές πληρώνουν περίπου 15 δολάρια – πρόκειται δηλαδή για ανατίμηση της τάξης του 1.500%.

Ανάπτυξη και χρέος:

                        M Κάθε χρόνο, η Υποσαχάρια Αφρική, η φτωχότερη περιοχή του κόσμου δαπανά 14,5 δις δολάρια για να ξεπληρώσει δάνεια προς τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου και τους διεθνείς οργανισμούς, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

                M 7.000.000 παιδιά πεθαίνουν το χρόνο ως αποτέλεσμα της κρίσης που προκαλεί το χρέος.

                 M Στην Ευρωπαϊκή Ένωση δίνονται επιδοτήσεις κατά μέσο όρο σε κάθε αγελάδα πάνω από 2 δολάρια την ημέρα, ενώ περίπου 2 δις άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες αγωνίζονται να επιβιώσουν με λιγότερα.  

 

 Πλούτος και εξουσία

D Ο απόλυτος άρχοντας των Φιλιππίνων για 20 χρόνια Φέρντιναντ Μάρκος και η σύζυγός του Ιμέλντα διακήρυσσαν ότι σπαταλούσαν για το λαό. Οι επαύλεις τους ανά τον πλανήτη, οι τέσσερις ουρανοξύστες τους στο Μανχάταν, η 7.000 εκταρίων φάρμα τους και το ιδιόκτητο ξενοδοχείο τους στο Τέξας, οι μονοήμερες εκδρομές τους στις ΗΠΑ για φρενήρες shopping ύψους 3,3 εκατ. δολαρίων… μόνο για το λαό δεν ήταν! Βέβαια, το μεγαλύτερο σκάνδαλο για ένα λαό πάμφτωχο ήταν τα παπούτσια της Ιμέλντα. Οι ελεγκτές της κυβέρνησης που έδιωξε τους δικτάτορες, δήλωσαν ότι βρήκαν στο Ανάκτορο 4.000 ζευγάρια, ενώ η κυρία Μάρκος επέμενε ότι ήταν γελοίο να ισχυρίζονται κάτι τέτοιο και ότι είχε το πολύ 1.200 ζευγάρια.…

D Ο επί 32 χρόνια δικτάτορας του Ζαΐρ στην Αφρική τρελαινόταν να παραθέτει στα ανάκτορά του γεύματα με χρυσά μαχαιροπίρουνα και κλουβιά με μαινόμενες λεοπαρδάλεις. Λίγο προτού πεθάνει εξαθλιωμένος σε ένα μαροκινό νοσοκομείο δήλωσε: «Όχι! Δεν έβαλα στην τσέπη μου ούτε ένα δολάριο από τα χρήματα του λαού».  

D Η μεγαλομανία του Ρουμάνου δικτάτορα Τσαουσέσκου φούντωσε έπειτα από την επίσκεψή του το 1971 στη Βόρεια Κορέα, όταν ζήλεψε την αυτοκρατορία του Κιμ Ιλ Σουνγκ. Από τότε άρχισε να χτίζει ανάκτορα και επαύλεις, όλα γεμάτα μπάνια και spa (ο ίδιος έπλενε τα χέρια του ύστερα από κάθε χειραψία) και τεραστίων διαστάσεων δωμάτια – ντουλάπες για τα 9.000 κοστούμια του και τις γούνες της συζύγου του Έλενας. Για την ανέγερση του «πατριωτικού» παλατιού του ζεύγους στο Βουκουρέστι κατεδαφίστηκαν 7.000 κτίρια, ανάμεσά τους σπίτια, σχολεία και ένα νοσοκομείο.