Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2025

Άλλος ένας εθνικός μύθος: Αδαμάντιος Κοραής

Εικόνα
  Αφού ορισμένοι θέλετε να καταρρίπτετε εθνικούς μύθους, πάρτε άλλον ένα: Αδαμάντιος Κοραής! Πέθανε σαν σήμερα, 6 Απριλίου 1833. Τον μαθαίνουμε ως "πνευματικό αρχηγό" της Επανάστασης κι ότι σήκωσε την πεσμένη Ελλάδα! Μπούρδες! Πέρα από το γεγονός ότι ζούσε για χρόνια στην ασφάλεια του Παρισιού κι έγραφε ανενόχλητος φιλολογικά έργα, θεωρούσε τους Έλληνες αγροίκους και αμαθείς. Ποθούσε διακαώς να τούς μορφώσει με τα διδάγματα της Γαλλικής Διανόησης και να τούς ωθήσει (ίσως και κάποια στιγμή) σε κοινωνική επανάσταση. Διαφώνησε με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, η οποία ξέσπασε όταν ο ίδιος ήταν 73 ετών. Θεωρούσε ότι οι Έλληνες δεν είχαν ακόμη μάθει την έννοια της ελευθερίας και ήθελαν ακόμη ...30 χρόνια! Οι Έλληνες υπόδουλοι που ζούσαν στην καυτή ανάσα του Σουλτάνου, των Οθωμανών, των μπέηδων και των γενιτσάρων δεν ήξεραν τι σημαίνει ελευθερία και θα την μάθαιναν από τα κείμενα του φιλολόγου Κοραή από το Παρίσι! Μάλιστα... Σφοδρός πολέμιος του Πατριάρχ...

Χορός για δύο. Ένας θα ζήσει...

Εικόνα
  Ο θάνατος, ο χρόνος, η αγάπη και η λύτρωση είναι έννοιες που στριφογυρίζουν στη ζωή μας: από γεγονότα της απλής καθημερινότητας έως και τα βαθιά μας υπαρξιακά ερωτήματα. Προβληματισμοί, βεβαιότητες, ανασφάλειες και αμφιβολίες εναλλάσσονται και ενίοτε συνυπάρχουν. Αυτό το βιβλίο, με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία, αποτελεί ένα στοχαστικό δοκίμιο επί των ζητημάτων αυτών. Σε κάποια κείμενά του πρωταγωνιστούν συγκεκριμένα πρόσωπα, αλλά σε όλα υπάρχουν υπαρξιακές αναζητήσεις και θεολογικές πινελιές. Η δομή του είναι σαν ένας χορός. Άλλοτε αργός, άλλοτε ταχύς. Σίγουρα δυνατός όμως, ανάμεσα στη Ζωή και στο Θάνατο.  Είναι γραμμένο α πό αυτή τη λυτρωτική ανάγκη που αγγίζει και ξεκλειδώνει, από αυτήν που πονάει καθώς -άθελα και ηθελημένα- αγγίζει τα ανομολόγητα, αναμοχλεύει τα βιώματα. Το βιβλίο είναι αυτοέκδοση και το κόστος του είναι 10 ευρώ. Για πληροφορίες και παραγγελίες, μπορείτε να στείλετε mail στο asimnafpaktos@gmail.com 88 σελίδες, Διαστάσεις 14 επί 19 ...

“Τέχνη δίχως όρια”... Αφού δεν το αντέχεις, γιατί το λες;

Εικόνα
  Βγήκαν πάλι οι large “ εραστές της τέχνης” , που με ύφος σοφιστικέ, με το βλέμμα προς τον ουρανό υπό γωνίαν 37 μοιρών, με εκρού ζιβάγκο, γκρι τραγιάσκα και κοκκάλινη πίπα ανά χείρας, αποφαίνονται: “Η τέχνη δεν έχει όρια”! Αφού δεν το αντέχεις, βρε Καραμήτρο, γιατί το λες;   Εσύ δεν είσαι που αν “κάνουν τέχνη” με το κόμμα σου, την ιδεολογία και το σεξουαλικό προσανατολισμό σου, βγαίνεις στα κάγκελα; Εσύ δεν είσαι που πριν από λίγο καιρό ούρλιαζες κατά του Σεφερλή, επειδή σε όλο το δίωρο σόου του ενέταξε 2 λεπτά σάτιρα για την ιερή αγελάδα των ΛΟΑΤΚΙ και ζητούσες να απαγορευτεί η παράσταση; Εσύ δεν είσαι που πριν από λίγα χρόνια έλεγες ομοφοβικό και φασίστα τον Τζίμη Πανούση, που έλεγε “οι gay είναι κανονικοί άνθρωποι κι εγώ τους κάνω κανονική σάτιρα”; Αφού δεν το αντέχεις, γιατί το λες;   Εσύ δεν είσαι που, αν βεβηλώνουν έργα τέχνης που δεν είναι της αρεσκείας σου, όπως αγάλματα των ηρώων του 21, είτε σφυρίζεις αδιάφορα, είτε δικαιολογείς την πράξη...

Οι έφηβοι και ...εμείς, οι άλλοι!

Εικόνα
  Τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί οι έρευνες, οι σπουδές και αυτονόητα το ενδιαφέρον για την εφηβική ψυχολογία και κυρίως η διάγνωση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι, που τούς οδηγούν στην απελπισία. Συνήθως, όλα τα παραπάνω περιστρέφονται γύρω από δυο άξονες: τη σχολική επίδοση και τη διαπροσωπική αποδοχή. Πέρα όμως από το επιστημονικό σκέλος, την ανακοίνωση των πορισμάτων και τα ακαδημαϊκά πονήματα, τα οποία έχουν οπωσδήποτε τη δέουσα εγκυρότητα και τεκμηρίωση, έχω την αίσθηση ότι κάτι λείπει. Κι αυτό το κάτι είναι εξαιρετικά σημαντικό: η αφιλτράριστη ματιά των ίδιων των παιδιών. Αφιλτράριστη και γνήσια ματιά που συνήθως ευδοκιμεί σε πηγαδάκια, σε ελεύθερες συζητήσεις και σίγουρα σε περιβάλλοντα ελεύθερης, μη φορμαλιστικής αυτοέκφρασης. Αρκετά συχνά εμείς οι μεγάλοι ακούμε και λέμε μεταξύ μας -εσωτερική ανακύκλωση δηλαδή- ότι “ο Κώστας δεν έχει ενδιαφέροντα” ή “η Μαρία σαν να πάσχει από κατάθλιψη”. Ακόμη πιο συχνά θα πάμε με τον αέρα του έμπειρου σ...

Οι αμβλώσεις και ο θεολόγος

Εικόνα
  Είμαι στην εκπαίδευση 24 χρόνια και όλα τα χρόνια σε Λύκειο. Μια που το θέμα αυτό περιτριγυρίζει την ύλη του μαθήματος των Θρησκευτικών, μια το ανώνυμο ερωτηματολόγιο κάθε χρόνο για όλα τα ηθικά και βιοηθικά διλήμματα προκειμένου να αξιοποιηθεί στη διδακτική πράξη, μια η οικειότητα με τους μαθητές, μια οι εκατοντάδες συζητήσεις σε διαλείμματα και εκδρομές, συνήθως όσα ξέρει ο θεολόγος δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος... Δεν καταθέτω λοιπόν άποψη, αλλά ΓΝΩΣΗ. Διδακτική και εμπειρική. Η εμπειρική βέβαια... φιλτραρισμένη! Μάλιστα, στο βιβλίο μου ( https://theologosnaf.blogspot.com/2011/04/blog-post_29.html ) έχω αφιερώσει πάνω από 80 σελίδες για τα διλήμματα που απασχολούν τα παιδιά, με το ζήτημα της άμβλωσης να είναι πρώτης προτεραιότητας λόγω της ηλικίας τους. α) Καθώς περνούν τα χρόνια, οι μαθητές αποκτούν όλο και περισσότερες γνώσεις για το πώς λειτουργεί το σώμα τους και το σώμα του άλλου φύλου. Τα πρώτα χρόνια τα πράγματα ήταν χειρότερα, κυρίως στις γνώσεις και στα ενδι...

“Δεν έχεις μήτρα, δεν έχεις άποψη”

Εικόνα
  Προσωπικά, δίνω σε αυτή τη φράση το βραβείο βλακείας στο "διάλογο" περί των εκτρώσεων. Πέρα από το γεγονός ότι θέλει προσπάθεια για να συμπεριλάβεις τόσο κοινωνικό φασισμό σε μια φράση. Η συγκεκριμένη φράση είναι μετάφραση ενός συνθήματος που προωθούν κάποιες σαλταρισμένες φεμιναζί των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν καταντήσει το φεμινισμό πατσαβούρα της wokίλας. Πόσα πράγματα δεν έχουμε κι όμως έχουμε άποψη; Αυτοί που δεν έχουν παιδιά, δεν δικαιούνται να έχουν άποψη για την παιδεία; Αυτοί που δεν έχουν αυτοκίνητο, δεν δικαιούνται να έχουν άποψη για τους δρόμους; Αυτοί που είναι καραφλοί, δικαιούνται να έχουν άποψη για τα σαμπουάν για μαλλιά με μπούκλες; Η ακόμη μεγαλύτερη γελοιότητα αυτής της φράσης φαίνεται από τα παρακάτω: Όσοι κι όσες τη χρησιμοποιούν είναι μόνο για να δικαιολογούν την έκτρωση ως ατομικό δικαίωμα της γυναίκας. - Αν άντρας συμφωνήσει, δεν πειράζει που δεν έχει μήτρα. Τον συγχαίρουν, επειδή συμφώνησε. - Αν γυναίκα διαφωνήσει, τής λένε "κράτα...

Πορεία με την Παναγία ή με τα ιδεολογήματα;

Εικόνα
  Ποιο είναι το νόημα της εν λόγω εικονογραφικής σύνθεσης; Η προσφυγιά και η συμπόρευση με την Παναγία; Αν αντικατασταθεί η Παλαιστίνια προσφυγομάνα με μια Ουκρανή προσφυγομάνα, η πλειοψηφία όσων συγκινούνται με αυτή την εικόνα, θα σιχτιρίζουν στην άλλη, καθώς σε εκείνη την προσφυγιά είναι με το μέρος του Πούτιν! Επιλεκτική συμπόνοια με το κουτάλι! Η προστασία της μητρότητας; Αν αντικατασταθεί η Παλαιστίνια προσφυγομάνα με μια γυναίκα που πάει βόλτα με το παιδί της στ ην παιδική χαρά , η πλειοψηφία όσων συγκινούνται με αυτή την εικόνα, θα σιχτιρίζουν στην άλλη για ασέβεια , καθώς στο συλλογικό τους ασυνείδητο η Παναγία συμπαρίσταται στη μητρότητα μόνο στον πόνο και στη θλίψη. Η ηρεμία και η χαρά τ ής είναι αδιάφορες... Παναγιώτης Ασημακόπουλος

Το Ευαγγέλιο, η Πολιτική και η Οικονομία

Εικόνα
  Είναι το Ευαγγέλιο πρόσφορο έδαφος για να κάνουμε Πολιτική και Οικονομία; Θεωρώ ότι αυτή είναι μια σύγχρονη τάση, μια άλλη μορφή εκκοσμίκευσης, η οποία μάλιστα τονίζεται από κάποιους που κατηγορούν την Εκκλησία για εκκοσμίκευση. Το μόνο που έχει "προσφέρει" αυτή η τάση, είναι να μάς γεμίσει ιδεολογήματα, κακοποιητικά της Θεολογίας, που υπογραμμίζουν το ιδεολογικοπολιτικό μετερίζι που έχει ήδη πιάσει ο κάθε εκφραστής τους. - Το "να δανείζεις εκεί που δεν περιμένεις επιστροφή", "μη μεριμνάς για την αύριο" από τα λόγια του Χριστού, "ο τόκος είναι κλοπή" και "τέλεια κοινωνία είναι αυτή που δεν έχει ιδιοκτησία" του Μεγάλου Βασιλείου κι άλλα τόσα από τους Πατέρες, ειπώθηκαν και γράφτηκαν για να δημιουργήσουν ένα πολιτικό κίνημα, που θα διεκδικήσει την ηγεσία μιας χώρας ή και ολόκληρου του κόσμου; - Σήμερα, αλλά και σε προηγούμενα χρόνια, μπόρεσαν αυτά να εφαρμοστούν σε ολόκληρη την ...

Ο “πρόσφυγας Χριστός” και τα παιχνιδάκια στην πλάτη του...

Εικόνα
  Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για κάθε ευαίσθητο ζήτημα (και κάθε θεολογικό ζήτημα είναι ευαίσθητο) από τις πονηρές διατυπώσεις. Τ α τελευταία χρόνια αρχίζει και “επιβάλλεται” η ορολογία “πρόσφυγας Χριστός” με αφορμή τη φυγή του Ιωσήφ, της Μαρίας και του Βρέφους Χριστού στην Αίγυπτο για να γλιτώσουν από το μαχαίρι του Ηρώδη. Όχι μετανάστης, εξόριστος ή διωγμένος, αλλά πρόσφυγας. Ένας όρος πολιτικός, με σαφές περιεχόμενο και συγκεκριμένη νοηματοδότηση από τη Σύβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες. α) Ο Ιωσήφ, η Παναγία και το Βρέφος δεν έγιναν πρόσφυγες σε καμία άλλη χώρα, όταν έφυγαν για την Αίγυπτο εξαιτίας της σφαγής του Ηρώδη. Και η Ιουδαία και η Αίγυπτος ήταν μέρη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Pax Romana) εκείνη την εποχή. Οι μετακινήσεις στα όρια της Αυτοκρατορίας ήταν ελεύθερες και (σχετικώς) ασφαλείς. β) Αν η διατύπωση "ο Χριστός πρόσφυγας" έχει ως σκοπό να τονίσει την αγάπη και αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες ως εικόνες Θεού, καλή κι αγία. Π ολυφοριέται όμως ...