Τρεις άβολες αλήθειες για το μάθημα των Θρησκευτικών

 


1. Έχει καταντήσει γραφικότητα η απόδοση επιθετικών προσδιορισμών και χαρακτηρισμών για το μάθημα των Θρησκευτικών από θεολόγους, ανάλογα με το ποιο ιδεολογικό ταμπούρι έχει πιάσει ο καθένας. Για χρόνια είχαμε το μάθημα “που προδίδει την πίστη και προωθεί την πανθρησκεία”, τώρα έχουμε το μάθημα “που είναι ομολογιακό και κατηχητικό”. Περί του δήθεν κατηχητικού μαθήματος έγραφα το μακρινό 2012 (https://theologosnaf.blogspot.com/2012/10/blog-post_11.html). 

Ξαναζεσταμένη σούπα...


2. Οι μαθητές μας και η πραγματικότητα της σχολικής τάξης έχουν ξεπεράσει προ πολλού τις θεωρητικολογίες, τις φαγωμάρες και τις λογής αγκυλώσεις θεολόγων και “εκπροσώπων”.


3. Οι μαθητές δεν παίρνουν απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά από τον καθηγητή. Γι΄αυτό και βλέπεις σε σχολεία με μεγάλο ποσοστό αλλοθρήσκων, αλλοδόξων και θρησκευτικά αδιάφορων μαθητών, όπου ο θεολόγος είναι μάγκας και μερακλής και η θεολόγος τυπάκι και μορφή, οι απαλλαγές είναι μηδενικές.


Καλή αρχή στη νέα μας σχολική χρονιά...


Παναγιώτης Ασημακόπουλος

Θεολόγος καθηγητής

Σχόλια

  1. Καλή χρονιά και έμφαση (από έναν μη εκπαιδευτικό) στο τρίτο σημείο: ο διδάσκων κάνει το μάθημα ενδιαφέρον/ελκυστικό/χρήσιμο, και τελικά αφήνει "αποτύπωμα" στους μαθητές του. Καλή χρονιά και πάλι!
    Α. Παπαγιάννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Έμμηνος ρύση και Θεία Κοινωνία

Η ομιλία μου στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 (2013)

Η θλιβερή εικόνα των μαθητών της Γ΄ Λυκείου

Απασφάλιση θεολόγου…

Οι Τρεις Ιεράρχες στα σκουπίδια….

Το «δικαίωμα» των καταλήψεων

Μεταξύ θεολόγων ειλικρίνεια…

Συζητώντας με έναν κομπλεξικό (…περί θρησκείας)

Θεέ μου, είσαι άδικος….

Γράμμα στον Ιούδα…