Και λίγο ψώνισμα δεν βλάπτει…



Ξέρω ότι κάποιοι θα ενοχληθείτε. Γι’ αυτό και το γράφω…
Ίσως και κάποιοι να το ξανασκεφτείτε. Γι’ αυτό και το γράφω…
Γκρίνια, μιζέρια, κατάθλιψη: Οι τρεις κακομούτσουνες γριές που μάς ακολουθούν σε κάθε βήμα. Και τώρα τις βλέπω, στο απέναντι τραπεζάκι να πίνουν σκυφτές τον καφέ τους και να μου ρίχνουν κλεφτές δολοφονικές ματιές. Μπα! Καλώς τηνε την πέρδικα που περπατεί λεβέντικα. Η σοβαροφάνεια! Η τέταρτη της παρέας. Ήρθε κι αυτή…
- Είσαι η πιο καλή μαμά του κόσμου!
- Είσαι υπέροχος άνθρωπος!
- Είσαι πολύ όμορφη!
- Είσαι άψογος στη δουλειά σου!
Φράσεις που ακούμε συχνά από τα παιδιά (μας) και σπανιότατα από τους μεγάλους και νιώθουμε αμήχανα, περίεργα, (κρυφο) περήφανα. Αλλά και με σκέψεις (για τους μεγάλους): «γιατί τα λέει; τι να θέλει άραγε;» Έτσι μάς έμαθαν και συνεχίζουν να μάς διδάσκουν. Ο καλός ο λόγος κάτι (κακό;) κρύβει! Πιο εύκολα αποδεχόμαστε τα συγκαταβατικά, ακόμη και τα μίζερα ή και υποτιμητικά λόγια.
Θα πάω όμως κι ένα βήμα παραπέρα: ΕΙΜΑΙ η πιο καλή μαμά του κόσμου, ΕΙΜΑΙ υπέροχος άνθρωπος, ΕΙΜΑΙ πολύ όμορφη, ΕΙΜΑΙ άψογος στη δουλειά μου!
Ναι! Αυτό που οι άλλοι λένε ψώνιο! Οι άλλοι! Που οι περισσότεροι είναι ταπεινόσχημοι (άρα φουλ εγωιστές), εμπαθείς (στα κρυφά) και ψάχνουν ακόμη τις ισορροπίες τους (προσπαθώντας να κατεβάσουν τους άλλους)! Και ας πούμε ξεκάθαρα πλέον ότι τα σχόλια του τύπου «ο Θεός να με συγχωρήσει, αλλά την είδες;» και τα κρυφογελάκια δεν έχουν καμία σχέση με τη χριστιανική ταπείνωση. Μόνο οι γριές, που ακόμη πίνουν το καφεδάκι τους στο απέναντι τραπεζάκι, χαίρονται.
Πώς να το κάνουμε τώρα; Κάποιοι άνθρωποι είναι πιο όμορφοι, πιο δραστήριοι, πιο χαρισματικοί σε κάποιους τομείς! Ας το πούμε ανοιχτά! Ελεύθερα και καρδιακά! Και ας ψάξουμε παράλληλα τα δικά μας καλά. Να τα πούμε κι αυτά και να τα πιστέψουμε.
Όλοι έχουμε ατέλειες και προβλήματα. Καθημερινά, μάς τραβάνε προς τα κάτω. Αρκετά όμως ασχολούμαστε. Ας πάρουν το μερίδιό τους, όχι και όλη μας τη ζωή. Κι αν ο κόσμος άλλαξε και βελτιώθηκε, αυτό έγινε από αυτούς που είπαν «γιατί όχι εγώ; Τι παραπάνω έχουν οι άλλοι»;
Αρκετοί έφηβοι είναι ψωνισμένοι. Να και κάτι ακόμη που πρέπει να μιμηθούμε από αυτούς. Συνήθως, μαζί με το ψώνιο κουβαλάνε και μια ματιά ασυμβίβαστη, ένα φρόνημα ελεύθερο και μια καρδιά ορεξάτη για ζωή και αγάπη.
Κι εσύ, κορίτσι μου! Ναι, εσύ με τα υπέροχα μάτια, το μαγευτικό χαμόγελο και τη μελωμένη καρδιά! Βάλε τα ρούχα που σου αρέσουν και το αγαπημένο σου άρωμα. Ρίξε και μια ματιά γεμάτη αγάπη και χαρά στον καθρέφτη σου! Σε σένα! Και πήγαινε! Στη βόλτα σου, στη δουλειά σου, στην επίσκεψη.
Ο κόσμος περιμένει! Να τον ομορφύνεις….
Παναγιώτης Ασημακόπουλος
Θεολόγος καθηγητής


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Έμμηνος ρύση και Θεία Κοινωνία

Η ομιλία μου στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 (2013)

Η θλιβερή εικόνα των μαθητών της Γ΄ Λυκείου

Απασφάλιση θεολόγου…

Οι Τρεις Ιεράρχες στα σκουπίδια….

Το «δικαίωμα» των καταλήψεων

Μεταξύ θεολόγων ειλικρίνεια…

Συζητώντας με έναν κομπλεξικό (…περί θρησκείας)

Θεέ μου, είσαι άδικος….

Γράμμα στον Ιούδα…