Γιατί γράφεις;

- Επειδή είσαι δειλός! Όσα δεν μπορείς να πεις δυνατά, εμφανίζονται στην οθόνη σου, ταξιδεύουν στο χαρτί σου. Για να τα διαβάσει. Θα νιώσει; Αυτό το ταξίδι δεν μπορείς να το καθορίσεις. Μέχρι εκεί μπορείς...
- Επειδή είσαι ψεύτης! "Για μένα γράφω", λες και κρυφογελάνε όλες οι αυταπάτες σου, όλες οι αυτοαναιρέσεις σου... Για ποιον "εσένα"; Αυτόν που δείχνεις ή αυτόν που είσαι;
- Επειδή έχεις ανάγκη να σταματήσεις, έστω για λίγο, τον χρόνο σου, τη ζωή σου. Να δεις μέσα σου. Έχεις φόβους να ξορκίσεις, ελπίδες να θρέψεις, όνειρα να ξεκρεμάσεις...
- Γράψε, λοιπόν. Μάτωσε κι άλλο τις λέξεις σου! Αυτές τουλάχιστον αντέχουν...

Παναγιώτης Ασημακόπουλος
Θεολόγος καθηγητής


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Έμμηνος ρύση και Θεία Κοινωνία

“Τέχνη δίχως όρια”... Αφού δεν το αντέχεις, γιατί το λες;

Εκκλησία, ίντριγκες και υποκρισία