Ο Χριστός και οι Ινδιάνοι
Να
εξηγηθώ πρώτα. Δεν είμαι από τους Συντάκτες των Νέων Προγραμμάτων Σπουδών στα
Θρησκευτικά ούτε μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων. Δεν έχω κανένα προσωπικό
όφελος από τη στήριξη των παραπάνω. Δεν κερδίζω κάτι με το να στηρίξω το «συριζοπρόγραμμα»
(που δεν είναι τέτοιο, αλλά ας πάει και το παλιάμπελο…). Άλλωστε, στους περισσότερους
είναι γνωστή η στάση μου απέναντι στο πρώτο συνθετικό του αδόκιμου όρου.
Απλά,
θέλω να περισώσω τα εναπομείναντα υγιή εγκεφαλικά μου κύτταρα. Ίσως και να
επαναστατεί το γονίδιο της δυσανεξίας στη βλακεία και στην πονηριά. Όλοι το έχουμε.
Άλλοι ως ενεργό, άλλοι σε υπνώττουσα κατάσταση, άλλοι ως συμβιβασμένο.
Στο
προκείμενο. Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο η παραπάνω (απομονωμένη φυσικά) φωτογραφία
με ατάκες όπως, «εμπαιγμός του Χριστού», «προδοσία της πίστης» και τα τοιαύτα.
Είναι από το φάκελο μαθητή των Θρησκευτικών της Γ΄ Δημοτικού, προφανώς
ενταγμένη σε κάποια ενότητα. Ιδού όλη η σελίδα, η οποία ανήκει στην ενότητα για
τη Γέννηση του Χριστού:
Ακριβώς
πάνω από τη σύνθεση με τους Ινδιάνους υπάρχει μία αντίστοιχη σύνθεση με μία
Γιαπωνέζα που κρατάει αγκαλιά ένα παιδί. Φέρουν επίσης φωτοστέφανο. Δίπλα στις
φωτογραφίες και λίγο παραπάνω υπάρχουν κείμενα για την παγκοσμιότητα της Γέννησης του Χριστού. Δίπλα
στη σύνθεση με τους Ινδιάνους υπάρχει ένα συγκινητικό ποίημα και με ωραία
μηνύματα για τους μικρούς μαθητές, με τίτλο «Ο Ινδιάνος στη φάτνη». Προφανώς,
και οι δύο αυτές εικόνες παραπέμπουν στην Παναγία και στο Χριστό στη
"γλώσσα" των Ιαπώνων και των Ινδιάνων.
Δυο
σελίδες παραπάνω υπάρχει μία σύνθεση εικόνων με τίτλο «Παραστάσεις της Γέννησης
απ’ όλο τον κόσμο». Μαύροι, Κινέζοι, άσχημοι, κοντόχοντροι, όλοι έτοιμοι να
κατασπαράξουν την πίστη. Παραδόξως, για αυτή τη σύνθεση δεν έχω διαβάσει ακόμη
τίποτα περί πανθρησκείας.
Να
σοβαρευτούμε λίγο. Εμείς δεν είμαστε αυτοί που υπερηφανευόμαστε για την
Ορθόδοξη Ιεραποστολή ότι σέβεται τις ιδιαιτερότητες των λαών (γλώσσα, έθιμα,
συνήθειες) σε αντίθεση με παλαιότερες πρακτικές Ρωμαιοκαθολικών και Προτεσταντών;
Εμείς δεν είμαστε αυτοί που προβάλουμε την ανεκτικότητα της Ορθόδοξης
Ιεραποστολής να αγιογραφείται ο Χριστός ως Αφρικανός ή Ασιάτης αντίστοιχα,
καθώς ο λευκός Χριστός θύμιζε μάλλον αποικιοκράτη δουλέμπορο;
Τι
σχέση λοιπόν μπορεί να έχει ο Χριστός με τους Ινδιάνους; Μμμμμ…. Δεν μπορώ να
σκεφτώ κάτι άλλο, εκτός από το ότι ο Χριστός γεννήθηκε ΚΑΙ για τους Ινδιάνους…
Παναγιώτης
Ασημακόπουλος
Θεολόγος καθηγητής
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρίν μάθουν οι αλλόθρησκοι τήν συμβολική τών Εικόνων, η οποία παραπέμπει άμεσα σέ δογματικά θέματα, δέν είναι προτιμότερο νά αρχίσουν, αφού κατηχηθούν και βαπτισθούν, τήν καθ' ημάς διδασκαλία τού "πάντα όσα ενετειλάμην υμίν" ;
Θεολόγος είσαστε καί γνωρίζετε καλύτερα από μένα. Προηγήθηκαν 6 αιώνες θεολογικού λόγου, πρίν εκσπάσει η διαμάχη τών Εικόνων. Προηγήθηκε ο Λόγος καί ακολούθησαν οι Εικόνες.
Μήπως εσείς προτιμάτε τό αντίθετο. Πρώτα νά διδάσκονται οι αλλόθρησκοι τήν εικονογραφία καί μέσω αυτής τήν Θεολογία ;
Σημειώνω, η αναφορά αυτή γίνεται γιά τά δικά μας παιδιά τού Δημοτικού καί όχι κάποιας χψω πολυπολιτισμικής πολιτείας στιλ ΗΠΑ. Ακόμη είμαστε κράτος καί όχι τό District of Greece. Η Ιστορία άρχισε να γράφεται από εδώ καί όχι από τότε, που ο Κολόμβος ανακάλυψε τήν Αμερική. Και, στό κάτω-κάτω, ποιά ιστορία έχουν νά διδάξουν τά αμερικανικά States ; Ότι τά εξάσφαιρα καί τά επαναληπτικά Γουίντσεστερ, είναι καλύτερα από τά σφυριά καί τά τόξα ;
Κύριε Χριστοδουλίδη, ομολογώ ότι αδυνατώ να παρακολουθήσω όλη τη συλλογιστική σας. Έχω όμως να σημειώσω δύο πράγματα: α) το σχόλιό σας δεν έχει κάποια σχέση με το άρθρο μου, β) έχετε μπερδέψει το ρόλο του σχολείου (μάθημα Θρησκευτικών) με την διαδικασία ένταξης στο εκκλησιαστικό σώμα (Κατήχηση και Βάπτισμα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε αναγνώστης, που διαβάζει ένα άρθρο ή μιά μελέτη, οδηγείται αναπόφευκτα στήν εξαγωγή ενός συμπεράσματος ανάλογα μέ τό μορφωτικό του επίπεδο καί τήν αντιληπτική - νοηματική του ικανότητα. Αυτό που λέμε "επίπεδο ευφυΐας". Ο συντάκτης ή συγγραφέας, μέ αυτά που γράφει, οδηγεί τόν αναγνώστη στήν "κεντρική ιδέα" - έτσι μάθαμε στά δικά μου χρόνια - μέσω τού γραπτού του λόγου, ο οποίος δομεί τό άρθρο ή τήν μελέτη του. Τό άν ο αναγνώστης συμφωνεί ή όχι, είναι άλλο θέμα καί πάντα συναρτάται από τό επίπεδο ευφυΐας που έχει. Άν είναι ανεπαρκές, τότε συντάσσεται μέ αυτά που διαβάζει καί ο συγγραφέας, μπορεί νά καταταγεί στήν κατηγορία τών διαμορφωτών γνώμης (oppinion maker).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤό κατά τήν άποψή μου δικό σας συμπέρασμα, ή μάλλον κεντρική ιδέα τού άρθρου σας, συνοψίζεται στό : «Τι σχέση λοιπόν μπορεί να έχει ο Χριστός με τους Ινδιάνους; Μμμμμ…. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο, εκτός από το ότι ο Χριστός γεννήθηκε ΚΑΙ για τους Ινδιάνους…»
Σωστά, αλλά ο Χριστός ενηνθρώπησε γιά όλη τήν κτίση, η οποία «22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν·». Βάζουμε καί τόν άνθρωπο μέσα εύλογα.
Τά δικά μας, λοιπόν, παιδιά του Δημοτικού - αργότερα απόφοιτοι Λυκείου - μαθαίνουν ότι ο Χριστός γεννήθηκε "ΚΑΙ γιά τούς Ινδιάνους", προκειμένου (υπόθεση κάνω) νά τούς υποδεχθούμε σάν πρόσφυγες, άν καί δέν τό βλέπω πιθανό. Ούτε βλέπω πιθανό οι Ινδιάνοι, όσοι έχουν απομείνει, νά διδάσκονται ότι ο θεός τους έγινε καί γιά εκείνους που τούς αφάνισαν.
Άν, τώρα, ο νέος θεός τής αγάπης, που γεννήθηκε "ΚΑΙ γι΄ αυτούς", είναι άλλος από τόν εξολοθρευτή προηγούμενο, τούτο, νομίζω, θά τό ακούσουν χαμογελώντας, ακριβώς, όπως χαμογέλασα κι εγώ μέ τά γραπτά σας.
Η ολιστική θρησκεία (θρησκεία τού όλου) που διαζωγραφίζει τό άρθρο σας, εναρμονίζεται πλήρως μέ τίς μετανεωτερικές εισηγήσεις εκείνων, οι οποίοι αποβλέπουν νά μάς κάνουν "πολίτες τού κόσμου", λές καί δέν είμαστε. Οι ρίζες μας πάνε πίσω, πολύ πίσω, καί άλλη Ιστορία από αυτή που γνωρίσαμε καί γνωρίζουμε, δέν τήν δεχόμαστε, ακόμη κι άν αυτή μάς τήν επιβάλλουν μέ τά οικονομικά τους εξάσφαιρα ή τά τραπεζικά προϊόντα τους τύπου Γουίντσεστερ.
Τέλος, ως πρός αυτό : « ... έχετε μπερδέψει το ρόλο του σχολείου (μάθημα Θρησκευτικών) με την διαδικασία ένταξης στο εκκλησιαστικό σώμα (Κατήχηση και Βάπτισμα) », σάς απαντώ. Άν εγώ μπερδεύω τό μάθημα τών Θρησκευτικών (σχολείο) μέ τήν Κατήχηση καί τό Βάπτισμα (σώμα εκκλησίας), τούτο οφείλεται στό ότι εσείς αποσυνδέεται αυτά τά δύο : άλλο σχολείο, έτερο η ένταξη στό εκκλησιαστικό σώμα. Πείτε μας λοιπόν, εσείς ο θεολόγος, τί εκ τών δύο προτιμάτε : Νά διδάσκετε τά παιδιά άλλο η ψυχή (μάθημα Θρησκευτικών) καί έτερο τό σώμα (μάθημα ένταξης στό εκκλησιαστικό σώμα) ή νά διδάσκετε τό ενοειδές σώματος καί ψυχής ; Εφόσον, λοιπόν, προτιμάτε «άλλο η ψυχή, έτερο τό σώμα», δώστε μας νά καταλάβουμε μέ ποιό τρόπο θά ενώσετε τήν ανθρωπότητα φτιάχνοντας "πολίτες τού πλανήτη γή". Τί λογής πράγμα είναι αυτός ο θεός τής ενότητας Ινδιάνων, Ιαπώνων, Κινέζων, Μαύρων, Ασιατών, Αφρικανών καί όχι μόνο ;
Κάνω προσπάθεια - το ομολογώ - και ρωτάω: Γιατί να υποδεχθούμε τους (όποιους) Ινδιάνους ή Κινέζους ή μαύρους (και σε αυτούς ο Χριστός είναι Θεός και κάποιες εικόνες προσαρμοσμένες ανάλογα) ως πρόσφυγες;
ΔιαγραφήΗ τελευταία σας παράγραφος είναι ένα λογικό άλμα αυθαιρεσίας: Η κατήχηση είναι έργο της Εκκλησίας, κάτι που αναγνωρίζεται διά των αιώνων του Χριστιανισμού, αλλά και σε όλες τις πρόσφατες παρεμβάσεις της Ιεραρχίας. Πώς πήγατε τώρα στο δυαλιστικό χωρισμό σώματος και ψυχής και πώς συνδέονται το σώμα με την κατήχηση και η ψυχή με το σχολείο; Και μάλιστα αποδίδετε το ευφυολόγημά σας σε μένα και απορείτε στη συνέχεια τι λογής πράγμα είναι ο Θεός της ενότητας των ανθρώπων...
Καλή η προσπάθεια που καταβάλατε, όχι όμως ολοκληρωμένη. Διότι, αν προσέξατε, η τελευταία παράγραφος απαντά σέ κάτι, το οποίο εσείς γράψατε ( : « ... έχετε μπερδέψει το ρόλο του σχολείου (μάθημα Θρησκευτικών) με την διαδικασία ένταξης στο εκκλησιαστικό σώμα (Κατήχηση και Βάπτισμα) » καί όχι εγώ. Εισηγητής του δυϊσμού εσείς είσαστε καί όχι εγώ. Αν μπερδεύτηκα, δικό σας τό φταίξιμο, αφού επιμένετε (παρένθεση, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος διαφωνεί) σέ διαχωρισμό Βάπτισης Κατήχησης από τήν θύραθεν - κατά τό Σύνταγμα πάντως Ορθόδοξη / οι - εκπαίδευση καί όχι Παιδεία.
ΔιαγραφήΘά μου απαντήσετε, βέβαια, ότι η εποχή τού «φεγγαράκι μου λαμπρό/φέγγε μου νά περπατώ κλπ.» έχει ανεπιστρεπτί περάσει . Τό «νά μαθαίνω γράμματα/τού θεού τά πράγματα» δέν συμβιβάζεται μέ τίς απαιτήσεις τής ολιστικής τάξης πραγμάτων, που μάς επιβάλλεται έξωθεν καί έσωθεν. Δέν έχω παρά νά συμφωνήσω. Οπωσδήποτε, όμως, όχι αμαχητί.
Άν θέλουμε νά καταλάβουμε τούς άλλους, αγνοώντας τά δικά μας, μέ τά νέα πολυπολιτισμικά Θρησκευτικά, μάς βλέπω στόν πάτο τού νέου ανθρωπιστικού (άλλοι τό γράφουν "ανθρωπικού") πολιτισμού.
Σάς ευχαριστώ γιά τήν φιλοξενία
Κυπριανός Χ.
« ... και πώς συνδέονται το σώμα με την κατήχηση και η ψυχή με το σχολείο; ».
ΔιαγραφήΑυτό είναι δικό σας λάθος καί όχι δικό μου, διότι γράφω : « Πείτε μας λοιπόν, εσείς ο θεολόγος, τί εκ τών δύο προτιμάτε : Νά διδάσκετε τά παιδιά άλλο η ψυχή (μάθημα Θρησκευτικών) καί έτερο τό σώμα (μάθημα ένταξης στό εκκλησιαστικό σώμα) .
Ήταν δικό σας κι αυτό : « β) έχετε μπερδέψει το ρόλο του σχολείου (μάθημα Θρησκευτικών) με την διαδικασία ένταξης στο εκκλησιαστικό σώμα (Κατήχηση και Βάπτισμα)». Αν η νοηματική απόδοση τούτου είναι αυθαίρετη καί οφειλόμενη σέ δικό μου μπέρδεμα, δώστε μου νά καταλάβω ότι τό μάθημα τών Θρησκευτικών είναι αδιάφορο τής ψυχής . Τελευταία παρένθεση « 26 τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς
αὐτοῦ; » (Μτ. ις΄)
Αν θέλετε, διαβάστε τα παρακάτω:
Διαγραφήhttp://theologosnaf.blogspot.gr/2012/10/blog-post_11.html
http://theologosnaf.blogspot.gr/2017/07/blog-post.html
Καλό βράδυ!