Σύριζα… όπως παλιά….



Προφανώς και δεν είχα όρεξη να γράψω ένα πολιτικό σχόλιο. Και ειδικά μέσα στην πασχάλια περίοδο. Υπάρχουν όμως κάποια στοιχεία επικαιρότητας που έρχονται να με σκανδαλίσουν, μέρες που είναι…. Αναφέρομαι στην υπό του Σύριζα άρον άρον και πανικόβλητη αποπομπή της τέως υποψήφιας ευρωβουλευτή Σαμπιχά Σουλεϊμάν. Τι κακόν εποίησεν; Μουσουλμάνα Ρομά που διατυπώνει εδώ και χρόνια την αλήθεια (από τη συνθήκη της Λωζάνης – 1923) ότι η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη δεν είναι τουρκική και ότι οι Ρομά δεν έχουν καμιά όρεξη να ακολουθούν την προπαγάνδα του τουρκικού προξενείου.
Κοίτα, φίλε μου, γυρίσματα που έχει ο καιρός… Το κόμμα που έχει ως προμετωπίδα τη στήριξη των δικαιωμάτων των μειονοτήτων να υποκύπτει σε ξένες εθνικές προπαγάνδες. Εδώ δεν μπορώ να μην θυμηθώ ότι τα τελευταία φεγγάρια, το συγκεκριμένο κόμμα προβλήθηκε  ως ο ορισμός της ανεκτικότητας, της προόδου και της κοινωνικής ευαισθησίας. Αρκούσε η αντίθεσή σου με αυτό για να χαρακτηριστείς φασίστας, εθνικιστής, χαμηλού νοητικού επιπέδου, οπαδός του παλαιοκομματισμού και υποχθόνιος εκφραστής της επάρατης «θεωρίας των δύο άκρων». Συγγενείς και φίλοι αναρωτιούνταν με δέος: «Βρε, λες να; Και φαίνεται καλό παιδί…» Ακόμη και σε θεολογικούς κύκλους, μόνο αν δήλωνες Σύριζα ήσουν σε θέση να ψηλαφίσεις τα ακρότατα νάματα και τις ανεπαίσθητες νοηματικές πινελιές της υψηλοτάτης θεολογίας.
Και πώς μου αρέσουν οι απομυθοποιήσεις…. Τρελαίνομαι…. Είναι σαν αυτό τον τύπο που δεν έχει και τα τέλεια six packs (γραμμωτούς κοιλιακούς για τους μη κατέχοντες) και πάει σε μια παραλία. Με λίγο ρούφηγμα της κοιλιάς οι χαλαροί μύες μεταμορφώνονται σε ατσάλι και ο λιπαρός κοιλιακός τρούλος γίνεται βράχος να σταθείς και πέτρα σμιλεμένη να θαυμάσεις. Για πόσο όμως; Κρύβεσαι αστραπιαία για να ανασάνεις λίγο (μην σκάσεις κιόλας, βρε αδερφέ…) πριν ξαναστήσεις το γλυπτό. Μέχρι που κάποια στιγμή ξεχνιέσαι και φανερώνεται στα έκπληκτα μάτια όλων η πλαστογραφία του θεού Απόλλωνα.
Τέτοια «λάθη» ξεγυμνώνουν μεμιάς τις δηθενιές και τα υφάκια. Και επειδή ο πανικός είναι κακός σύμβουλος, η δημοσιότητα που πήρε το θέμα έδωσε την ευκαιρία για απολαυστικές εκθέσεις (εκ του εκ-τίθεμαι). Αλλά και για φτηνές εκθέσεις ιδεών για να περνάει η ώρα. Προ ολίγου, αλίευσα στο διαδίκτυο τη δήλωση του τοπικού Σύριζα Ξάνθης (του πλέον σχετικού και κοντινού με τα γεγονότα), ο οποίος μάχεται για μια μειονότητα χωρίς εθνικούς ή θρησκευτικούς προσδιορισμούς, υποστηρίζοντας ότι "το δικαίωμα του ελεύθερου αυτοπροσδιορισμού σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο είναι αδιαπραγμάτευτο και κανένας δεν μπορεί να επιβάλει σε κανέναν τίποτα και κυρίως το κράτος στους πολίτες". Μάλιστα..... 
Τι σου κάνει αυτός ο αδυσώπητος νόμος της κοινωνικής εντροπίας;

Παναγιώτης Ασημακόπουλος
Δρ. Θεολογίας – Καθηγητής


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Έμμηνος ρύση και Θεία Κοινωνία

Η ομιλία μου στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 (2013)

Η θλιβερή εικόνα των μαθητών της Γ΄ Λυκείου

Απασφάλιση θεολόγου…

Οι Τρεις Ιεράρχες στα σκουπίδια….

Το «δικαίωμα» των καταλήψεων

Μεταξύ θεολόγων ειλικρίνεια…

Συζητώντας με έναν κομπλεξικό (…περί θρησκείας)

Θεέ μου, είσαι άδικος….

Γράμμα στον Ιούδα…