Γιατί καις τη σημαία;


Όχι, το ερώτημά μου δεν έχει ελεγκτικό ύφος, ούτε η πρόθεσή μου είναι να σε μαλώσω. Άσε που μπορεί να είμαστε και συνομήλικοι. Άλλωστε, το μήνυμα που εισπράττω, όταν σε βλέπω στην τηλεόραση είναι ότι δεν δέχεσαι υποδείξεις και παρατηρήσεις ειδικά από αγνώστους. Μέχρι ένα σημείο καλά κάνεις. Το ερώτημα είναι περισσότερο απορία δική μου και όσα θα διαβάσεις κάποιες σκόρπιες σκέψεις. Ψάχνοντας λοιπόν, ίσως καταλάβω τι κάνεις, ίσως καταλάβεις κι εσύ.
Δεν θα σε πω κουκουλοφόρο, ούτε γνωστό άγνωστο. Άλλωστε έχω την αίσθηση ότι κάπου σε ξέρω. Όχι, μη φοβάσαι. Δεν θα σε καταδώσω στην αστυνομία. Εννοώ ότι από αυτά τα μονοπάτια του μυαλού, της ψυχής και της αγωνίας, πέρασα κι εγώ. Συχνά, ακόμη εκεί τριγυρίζω. Μόνο που προσπαθώ να λύσω τους γρίφους μου όχι καίγοντας τη σημαία, αλλά διαβάζοντάς την.
- Γιατί λοιπόν καις τη σημαία; Μήπως είναι για σένα απλά ένα άχρηστο πανί, όπως λένε κάποιοι γύρω σου; Τότε γιατί δεν φέρνεις κάποια υφάσματα και από το σπίτι σου; Γιατί δεν καις και κάποια από τα ρούχα σου; Όλα αυτά τα αισθάνεσαι δικά σου και δεν θες να τα χάσεις, ενώ για τη σημαία δεν σε ενδιαφέρει; Μα η ιδεολογία σου δεν είναι να πάψουμε να ασχολούμαστε με τον εαυτούλη μας, που είναι ένα σύνθημα που κι εμένα με συναρπάζει;
- Μήπως την ταυτίζεις με την κάθε κυβέρνηση, τους νόμους ή την αστυνομία και εκφράζεις με αυτό τον τρόπο την αγανάκτησή σου για την ανεργία, την κακή παιδεία και τον κρατικό αυταρχισμό; Καλό είναι να θυμόμαστε ότι η σημαία δεν περιορίζεται ούτε καν στο κράτος και στην εδαφική έκταση της Ελλάδας, γι’ αυτό και την κρατούν – με ιδιαίτερη υπερηφάνεια – και οι Έλληνες του εξωτερικού. Η σημαία δηλώνει την έννοια της πατρίδας και του έθνους. Ένα βιβλίο είναι, όπου είναι γραμμένη η ιστορία με τα θετικά και αρνητικά της σημεία, οι αρχές και τα ιδανικά αυτού του λαού, όχι μόνο ως ελληνική αλλά και ως παγκόσμια κληρονομιά. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη έχουν παράπονα από τις κυβερνήσεις και τις δομές της χώρας τους. Σε όλους όμως η έννοια της πατρίδας και του έθνους έχει θετικό πρόσημο. Για εμάς, με όλη αυτή την ιστορία που κουβαλάμε, τι πρέπει να ισχύει;
- Δεν σε ανατριχιάζει το γεγονός ότι κάποιοι παλιότεροι – ίσως και συγγενείς σου – μάχονταν και αρκετοί σκοτώθηκαν για να μην πέσει στα χέρια των εχθρών η σημαία τους; Ξέχασαν τα πάντα, αρνήθηκαν την καλή ζωή και μέτρησαν την τελευταία τους πνοή πάνω σε ένα κουρελιασμένο και σκισμένο πανί, που όμως εκφράζει τα πάντα για τα οποία αξίζει να ζει κάποιος. Έχεις ακούσει για τον τελευταίο εύζωνα – φρουρό της Ακρόπολης των Αθηνών, ο οποίος, όταν οι ναζί ανέβηκαν στο βράχο, τύλιξε γύρω από το σώμα του την ελληνική σημαία και έπεσε στο κενό, μόνο και μόνο για να μην την πάρουν; Κι αν αυτό σου είπαν ότι είναι μύθος, σίγουρα ξέρεις για τους νεαρούς Σάντα και Γλέζο, οι οποίοι με κίνδυνο της ζωής τους ανέβηκαν ένα βράδυ στην Ακρόπολη για να κατεβάσουν από τον ιστό τη σβάστικα, σημαία και σύμβολο του ναζισμού και οπωσδήποτε ξένη με την παράδοση, τον πολιτισμό και την ιστορία αυτού του τόπου.
- Δεν την ακούς την ελληνική σημαία που ακόμη και την ώρα που την καις, βροντοφωνάζει «Ελευθερία ή Θάνατος», μέσα από τις γαλανόλευκες λωρίδες της; Για την ελευθερία δεν παλεύεις κι εσύ; Γιατί δεν καταλαβαίνεις πως την έχεις σύμμαχο, φίλη και ομοϊδεάτισσα;
- Μήπως την καις για να πας κόντρα σε όλους αυτούς (φασίστες αλλά και βολεμένους) που την εκμεταλλεύονται; Γιατί δεν την κρατάς κι εσύ για να τους αποδείξεις ότι αυτοί την καπηλεύονται, αφού σκέφτονται και κάνουν τα αντίθετα από όσα αυτή, ως σύμβολο, διαλαλεί;
- Για κοίταξε γύρω σου κάποιους «συντρόφους», αλλά και επίδοξους ιδεολογικούς οδηγούς σου. Κανένας από αυτούς δεν έχει εκμεταλλευτεί την πατρίδα και το έθνος για να χτίσει την παράνομη βίλα με την πανοραμική θέα; Κανείς δεν είναι υπηρέτης του κεφαλαίου ή καλοθρεμμένος γόνος; Αν ναι, και έχει πάρει πλέον την απόφαση να συνταχθεί σε έναν αγώνα για το κοινό καλό, τον συγχαίρω διπλά. Αν όμως κάνει την πλάκα του, με σκοπό μετά να γυρίσει στη χρυσή φωλίτσα και τα σατέν σεντόνια, τι να πούμε τότε; Κι αν έρθουν τα δύσκολα (π.χ., μία σύλληψη) και με αγωνία επικαλεστεί όλα αυτά τα οποία υποτίθεται ότι αντιμάχεται, πάει μετά να τον δεχτείς πάλι στην παρέα;
Φίλε μου, λυπάμαι, αλλά εγώ ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί καις τη σημαία. Αφήνω έξω τις αιτίες από μαγκιά, από συνήθεια, για πλάκα, γιατί δεν πιστεύω ότι εκφράζουν άνθρωπο με ανησυχίες, προβληματισμούς και επίπεδο. Εάν υπάρχει κάτι που μου διαφεύγει, σε παρακαλώ πολύ να μου το πεις.
Μία τελευταία κουβέντα, επειδή στην αρχή σου είπα ότι από τα χρόνια της αμφισβήτησης και της νεανικής έκρηξης, προσπάθησα να διαβάσω τη σημαία. Κατέληξα ότι όσοι τελικά τίμησαν την πατρίδα, το έθνος και τη σημαία που εκφράζει τις έννοιες αυτές, ήταν άνθρωποι τολμηροί, με αρχές και ιδέες, πρωτοπόροι, ανιδιοτελείς, με σημαντική προσφορά και ανεξίτηλο παράδειγμα. Μακάρι να τους μοιάσουμε σε κάτι….

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Έμμηνος ρύση και Θεία Κοινωνία

Η ομιλία μου στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 (2013)

Η θλιβερή εικόνα των μαθητών της Γ΄ Λυκείου

Απασφάλιση θεολόγου…

Οι Τρεις Ιεράρχες στα σκουπίδια….

Το «δικαίωμα» των καταλήψεων

Μεταξύ θεολόγων ειλικρίνεια…

Συζητώντας με έναν κομπλεξικό (…περί θρησκείας)

Θεέ μου, είσαι άδικος….

Γράμμα στον Ιούδα…