Έι… Ψιτ!



Έι… Ψιτ! Σε σένα μιλάω. Ναι, σε σένα! Σε σένα που τα τέσσερα νούμερα που είδες δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σου. Να ήξερες πόσα νούμερα στο μέλλον θα προσπαθήσουν να σου χαλάσουν τη ζωή…
Βρε, μη βιάζεσαι να φύγεις με το κεφάλι σκυφτό. Περίμενε ένα λεπτό. Όχι, βέβαια! Δεν θέλω να σου πω λόγια παρηγοριάς. Μια αγκαλίτσα μόνο…
Κλαις; Κλάψε! Τα νέα σου σχέδια και όνειρα ποτίζεις. Βρεγμένο σκάβεται πιο εύκολα το μονοπάτι της ευτυχίας σου…

Παναγιώτης Ασημακόπουλος
Θεολόγος καθηγητής



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Έμμηνος ρύση και Θεία Κοινωνία

Η ομιλία μου στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 (2013)

Η θλιβερή εικόνα των μαθητών της Γ΄ Λυκείου

Απασφάλιση θεολόγου…

Οι Τρεις Ιεράρχες στα σκουπίδια….

Το «δικαίωμα» των καταλήψεων

Μεταξύ θεολόγων ειλικρίνεια…

Συζητώντας με έναν κομπλεξικό (…περί θρησκείας)

Θεέ μου, είσαι άδικος….

Γράμμα στον Ιούδα…