Γιατί γράφεις;

- Επειδή είσαι δειλός! Όσα δεν μπορείς να πεις δυνατά, εμφανίζονται στην οθόνη σου, ταξιδεύουν στο χαρτί σου. Για να τα διαβάσει. Θα νιώσει; Αυτό το ταξίδι δεν μπορείς να το καθορίσεις. Μέχρι εκεί μπορείς...
- Επειδή είσαι ψεύτης! "Για μένα γράφω", λες και κρυφογελάνε όλες οι αυταπάτες σου, όλες οι αυτοαναιρέσεις σου... Για ποιον "εσένα"; Αυτόν που δείχνεις ή αυτόν που είσαι;
- Επειδή έχεις ανάγκη να σταματήσεις, έστω για λίγο, τον χρόνο σου, τη ζωή σου. Να δεις μέσα σου. Έχεις φόβους να ξορκίσεις, ελπίδες να θρέψεις, όνειρα να ξεκρεμάσεις...
- Γράψε, λοιπόν. Μάτωσε κι άλλο τις λέξεις σου! Αυτές τουλάχιστον αντέχουν...

Παναγιώτης Ασημακόπουλος
Θεολόγος καθηγητής


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Έμμηνος ρύση και Θεία Κοινωνία

Η ομιλία μου στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 (2013)

Η θλιβερή εικόνα των μαθητών της Γ΄ Λυκείου

Απασφάλιση θεολόγου…

Οι Τρεις Ιεράρχες στα σκουπίδια….

Το «δικαίωμα» των καταλήψεων

Μεταξύ θεολόγων ειλικρίνεια…

Συζητώντας με έναν κομπλεξικό (…περί θρησκείας)

Θεέ μου, είσαι άδικος….

Γράμμα στον Ιούδα…