Εκπαιδευτικές και θεολογικές αταξίες

                            Πρόγραμμα εορτής          Ώρα έναρξης: 17:46 ( ώρα δύσης του ηλίου ) - Μικρή παρουσίαση του έργου των τριών Ιεραρχών (θέατρο και μουσική), - γεύμα αγάπης, - διαγωνισμό μαντινάδας με θέμα το έργο των τριών Ιεραρχών και την έννοια της προσφοράς στο συνάνθρωπο, - λαχειοφόρο αγορά για φιλανθρωπικό σκοπό, - και φυσικά… κρητικό παραδοσιακό γλέντι με τους Γιώργο και Νίκο Στρατάκη (Στρατάκια). Η παρουσία όλων μας είναι εθελοντική και ο σκοπός της εκδήλωσης είναι φιλανθρωπικός για να θυμηθούμε και να τιμήσουμε τις σημαντικές πρωτοβουλίες των τριών Ιεραρχών. Για παράδειγμα, ο Μέγας Βασίλειος διέθεσε όλη την περιουσία του και έφτιαξε ένα συγκρότημα κτιρίων (νοσοκομείο, ορφανοτροφείο, σχολεία, κ.λ.π.) για όλους. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος διέθετε καθημερινά φαγητό για 7.000 ανθρώπους. Επομένως, συμμετέχουμε κι εμείς στη δράση: «Μαγειρεύω για το συνάνθρωπο». Όποιος μπορεί και θέλει, αφιερώνει λίγο χρόνο, κόπο και χρήμα για να φτιάξει φαγητό ή/

Από ένα τραγούδι για τους φίλους μας: α) Σε αυτόν που ήταν εκεί... β) Σε αυτόν που έλεγε ότι ήταν εκεί... γ) Σε αυτόν που νομίζαμε ότι ήταν εκεί... δ) Σε αυτόν που ήθελε να είναι εκεί... Άνθρωποι της ζωής μας... - Άλλοι μάς αγάπησαν. Έτσι απλά.... - Άλλοι μάς γέμισαν ελπίδες και κορδέλες, αλλά δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ.... Θορυβώδεις κενολόγοι, φανταχτερά ψεύτικοι, όμορφα απατηλοί! - Άλλοι ήθελαν να μάς αγαπήσουν, αλλά... δεν ήξεραν πώς, δεν χωρούσε στο κουτί τους, δίστασαν στο ανέφικτο, εκλογίκευσαν το όνειρο! - Και οι τελευταίοι; Μάς αγάπησαν, αλλά δεν το έδειξαν ποτέ. Κρύφτηκαν στις σκιές, χάθηκαν στο φόβο. Μετρούν μόνοι τους χτύπους, δακρύζουν μόνο στη σιωπή...

Ένα «ενδιαφέρον» στοιχείο της σχολικής μας ζωής κάθε χρόνο, είναι οι παλινωδίες του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με την ημέρα που τιμάμε και εορτάζουμε τους τρεις Ιεράρχες. Φέτος το Υπουργείο μάς εξέπληξε και ξεκίνησε πιο νωρίς, καθώς η συνήθης τακτική ήταν να μας «ενημερώνει» μία ή δύο ημέρες πριν τις 30 Ιανουαρίου… Τα παράλογα της «αργίας» των Τριών Ιεραρχών Παράλογο Α: Αργία για τη …μισή Εκπαίδευση. Σύμφωνα με τα ΠΔ 200 και 201/1998 (και το ολοκαίνουριο ΠΔ 79/2017), οι νηπιαγωγοί και οι δάσκαλοι, καθώς και οι μαθητές της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης υποχρεούνται να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις για την εορτή των Τριών Ιεραρχών. Για τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση υπάρχει το ΠΔ 104 του μακρινού 1979 (!!), όπου αναφέρεται μόνο ότι είναι αργία η ημέρα αυτή, την οποία και κατονομάζει ως θρησκευτική εορτή μαζί με την αντίστοιχη του Αγίου Πνεύματος. Αυτός ο «διχασμός» όμως μέχρι τις 11 Ιανουαρίου 2018, αφού τροποποιητική εισήγηση του Υπουργού Παιδείας αποκατέστησε την «αδικία», μετατρ

Το συνέδριο είναι μία καινοτόμος δράση που υλοποιείται από το  1 ο  Πειραματικό ΓΕΛ Θεσσαλονίκης «Μανόλης Ανδρόνικος»  από το 2013. Φέτος, σε συνεργασία με το ΓΕΛ Γαζίου και το Πειραματικό ΓΕΛ Ηρακλείου και με τη στήριξη του Δήμου Ηρακλείου, θα διεξαχθεί στο  Ηράκλειο Κρήτης (Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Δήμου Ηρακλείου)  στις  17-18 Μαρτίου 2018. Βασικοί στόχοι του συνεδρίου είναι να δοθεί η δυνατότητα στους μαθητές να διερευνήσουν θεολογικά ζητήματα, να αναζητήσουν ήθη και έθιμα συνυφασμένα με τη θρησκεία τους, να μελετήσουν θέματα που άπτονται της επιστήμης, αλλά και της θρησκείας και να πάρουν θέση απέναντι σε κοινωνικά και άλλα προβλήματα της σύγχρονης εποχής εξετάζοντάς τα και υπό το πρίσμα της χριστιανικής ηθικής. Επιπλέον, θα αποτελέσει την αφορμή για τη συνάντηση μαθητών από διαφορετικά μέρη της Ελλάδος και θα δώσει την ευκαιρία για συνεργασίες μεταξύ των σχολείων, γνωριμίες ανάμεσα στους μαθητές της ίδιας βαθμίδας εκπαίδευσης και θα γίνει ένα «βήμα» ανταλλαγής ιδεών

«Ο Χριστιανός πρέπει να είναι χαρούμενος». Πόσο μού ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι όταν ακούω ή διαβάζω αυτή τη φράση! Ειδικά όταν ξέρω με πόσα ακόμη «πρέπει» και με πόσα «μη» την φορτώνουν οι θρήσκοι. Α, φιλαράκι, για να συνεννοηθούμε: η θρησκεία δεν έχει καμία σχέση με τη λυτρωτική παρουσία και το ευαγγελικό μήνυμα του Ιησού Χριστού. Άλλο Εκκλησία, άλλο θρησκεία. Capito ; Η θρησκεία είναι ένα πλέγμα ηθικιστικών κανόνων και αυθαιρέτων απαγορεύσεων που καθιστούν τον άνθρωπο συμπλεγματικό. Η θρησκεία στραγγαλίζει τη χαρά, ενώ η Εκκλησία την απελευθερώνει! Από μικρός έβλεπα τα πάντα λίγο βαριά. Τη ζωή, την πίστη. Γενικά, ήμουν διστακτικός και δύσθυμος. Μέχρι που γνώρισα τα καλογέρια του Μοναστηριού της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη Ναύπακτο. Ο Χριστός είναι χαρά. Και γέλιο. Και άνεση. Τέλος! Τι στιγμές έχω ζήσει με αυτούς τους ανθρώπους! Στο Μοναστήρι, στα Κατηχητικά, στην Αίθουσα, στις Κατασκηνώσεις. Τι γέλιο έχουμε ρίξει! Τι πειράγματα! Ειδικά, όταν ανεβαίναμε στην Αθήνα για ν