Έμμηνος ρύση και Θεία Κοινωνία



          Να κάνω από την αρχή τρεις διευκρινίσεις:
α) Το παρόν είναι άρθρο. Δεν διεκδικεί δάφνες ενδελεχούς θεολογικής μελέτης ή διδακτορικής διατριβής.
β) Δεν υποκαθιστά ή υποσκελίζει σωματικούς και ψυχολογικούς παράγοντες που λαμβάνει υπόψη της κάθε γυναίκα, αλλά ούτε και την πνευματική καθοδήγηση από τον πνευματικό πατέρα, που (προφανώς) σταθμίζει και άλλα ζητήματα. (Βέβαια, είναι μεγάλη η συζήτηση για τις αρμοδιότητες και τα όρια των πνευματικών στο ζήτημα της Θείας Κοινωνίας των πνευματικών τους τέκνων…).
γ) Αναφέρεται μόνο στο αν υπάρχουν ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ για τη Θεία Κοινωνία ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ για την έμμηνο ρύση. Έχω κεφαλαία όλα τα γράμματα σε κάποιες λέξεις, γιατί ο Θεός να μας φυλάει από τις παρεξηγήσεις των θρήσκων. Δεν γίνεται όμως οι «ιδιωτικές θεολογίες» του καθενός να αντικαθιστούν την ανθρωπολογία και τη θεολογία της Εκκλησίας.

Παλαιά Διαθήκη
Στην Παλαιά Διαθήκη, κυρίως στο Λευιτικό και στο Δευτερονόμιο, υπάρχουν άφθονα εδάφια που αναφέρονται στην ακαθαρσία – αμαρτία της γυναίκας λόγω της εμμήνου ρύσεως. Εξάλλου, είναι έντονο το δίπολο καθαρό – ακάθαρτο, που μάλλον απηχεί και παραδόσεις γειτονικών λαών, παλαιοτέρων εποχών, αλλά και την αντίληψη και τις ιατρικές γνώσεις της εποχής περί υγιεινής. Όλα αυτά κωδικοποιούνται και λαμβάνουν θρησκευτική πιστοποίηση στο Μωσαϊκό Νόμο.

Καινή Διαθήκη
Παρά το γεγονός ότι είναι έντονο το Ιουδαϊκό στοιχείο, αλλά και η Ρωμαϊκή κυριαρχία (που συμφωνούν στην υποτίμηση της γυναίκας και εξαιτίας της εμμηνόρροιας), η διάκριση καθαρό – ακάθαρτο ακυρώνεται στην Καινή Διαθήκη. Ο ίδιος ο Χριστός αγγίζει λεπρούς, τρώει σε σπίτια τελωνών και πορνών, θεραπεύει την αιμορροούσα η οποία «τόλμησε» να αγγίξει το άκρο του ρούχου του, συγχωρεί και γλυτώνει από βέβαιο θάνατο γυναίκα συλληφθείσα για μοιχεία, δέχεται το πλύσιμο των ποδιών του από την αμαρτωλή γυναίκα, εισέρχεται στο πραιτώριο την παραμονή του Πάσχα. Όλα αυτά παραπέμπουν σε νομική «μόλυνση» και επισύρουν μεγάλη τιμωρία σύμφωνα με την παλαιοδιαθηκική λογική, η οποία όμως δεν βρίσκει έδαφος στη νέα πραγματικότητα της χάριτος, στην Εκκλησία. Για να φτάσουμε στο εντυπωσιακό «ουκ ένι άρσεν και θήλυ, πάντες γάρ υμείς εις εστέ εν Χριστώ Ιησού» (Γαλ. 3,28) και στο «α ο Θεός εκαθάρισεν, συ μη κοίνου». (Πράξ. 10,15). Για το ζήτημα της Θείας Κοινωνίας, ο Απόστολος Παύλος αναφέρει το «δοκιμαζέτω άνθρωπος εαυτόν» (Α΄Κορ. 11,28), χωρίς να αναφέρει κάποια διάκριση σε άντρες και γυναίκες.

Αγάπες
Στα κοινά δείπνα των Χριστιανών κατά τα πρώτα χρόνια της εκκλησιαστικής ζωής υπήρχε καθημερινή Θεία Κοινωνία. Ενώ προέκυπταν κατά καιρούς διάφορα προβλήματα (βλ. και Α΄ Κορ. 11, 17-33, αλλά και την εκλογή των 7 διακόνων στις Πράξεις των Αποστόλων), πουθενά δεν αναφέρεται κάτι για τον αποκλεισμό των γυναικών κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως ή για κάποιο πρόβλημα εξαιτίας αυτού. Επίσης, χειροθετούνται και διακόνισσες χωρίς κανένα πρόβλημα, θεσμός που θα εκπέσει αργότερα για «ευνόητους» λόγους.

Πατέρες της Εκκλησίας
Πληθώρα Πατέρων μιλούν για τη συχνή Θεία Κοινωνία. Ούτε ένας δεν σκέφτηκε να αποκλείσει από αυτή τις γυναίκες για μια περίπου εβδομάδα – όσο διαρκεί η έμμηνος ρύση. Αναφέρονται σε όλα τα μέλη της Εκκλησίας. Ενδεικτικά και μόνο (οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου):
- Άγιος Ιουστίνος, ο φιλόσοφος και μάρτυς (2ος αι.) στην 1η Απολογία του: «προσφέρεται άρτος και οίνος και μετά όλοι μεταλαμβάνουν και ευχαριστούν το Θεό».
- Άγιος Ιωάννης ο Κασσιανός (4ος αι.): «Πολύ καλύτερα θα ήταν εάν, με ταπείνωση καρδιάς, γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν είμαστε άξιοι των θείων Μυστηρίων μετέχουμε κάθε Κυριακή προς ίαση των ασθενειών μας, παρά τυφλωμένοι από περηφάνεια να νομίζουμε ότι μετά από διάστημα αποχής γινόμαστε άξιοι της Θείας Μετάληψης».
-  Μέγας Βασίλειος (4ος αι.): «Το να κοινωνεί κανείς και να μεταλαμβάνει καθημερινά είναι καλό και επωφελές. Εμείς στην επαρχία μου πάντως κοινωνούμε τέσσερις φορές την εβδομάδα, Κυριακή, Τετάρτη, Παρασκευή και Σάββατο, αλλά επίσης και σε άλλες μέρες, όταν υπάρχει μνήμη κάποιου αγίου».
- Άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων (5ος αι.): «Ας κοινωνούμε κάθε μέρα αυτό που χρειάζεται η ψυχή μας. Κάθε μέρα. Γιατί εκείνος που δεν είναι άξιος να μεταλαβαίνει κάθε μέρα, δεν θα είναι άξιος να τον δεχτεί ούτε μια φορά το χρόνο».
- Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος, πάπας Ρώμης (6ος αι.): Σε επιστολή του για ερωτήματα που είχε δεχθεί, ξεκαθαρίζει ότι κανείς δεν πρέπει να απαγορεύει σε γυναίκα που έχει έμμηνο ρύση να εισέρχεται στο ναό, ούτε κανείς να της απαγορεύει να κοινωνήσει.
- Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος (10ος αι.): «Μαζί με τα αγαθά που είναι θησαυρισμένα στους ουρανούς είναι και το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όπου κάθε μέρα τα τρώγουμε και τα πίνουμε».

Αποστολικές Διαταγές (6ο βιβλίο, κεφ. 27-30) – 4ος αι.
«Εάν νομίζεις, γυναίκα, ότι κατά τις επτά ημέρες της εμμήνου ρύσεως είσαι εκτός της χάριτος του αγίου Πνεύματος, τότε εάν πεθάνεις κατά την περίοδο αυτή θα βρεθείς μακριά από την ελπίδα του Θεού. Ή είσαι πάντα αχώριστα συνδεδεμένη με το Άγιο Πνεύμα, επομένως και τότε μπορείς να προσεύχεσαι και να λαμβάνεις τη Θεία Ευχαριστία, χωρίς να κάνεις κάτι κακό».
«Η συζυγική ένωση, η λοχεία, η έμμηνος ρύση και η ονείρωξη (αθέλητη εκσπερμάτωση κυρίως κατά τη διάρκεια του ύπνου) δεν μπορούν να μολύνουν τη φύση του ανθρώπου και να τον χωρίσουν από το άγιο Πνεύμα».
«Γι’ αυτό, γυναίκα, να μην ασχολείσαι με αυτές τις ανοησίες και να θυμάσαι πάντοτε το Θεό που σε δημιούργησε και να προσεύχεσαι σε Αυτόν. Να μελετάς το θέλημά Του και να μην κατηγορείς τη σωματική κάθαρση, τη συζυγική ένωση, τον τοκετό ή την αποβολή. Τα «τοιαύτα παρατηρήματα» είναι εφευρέσεις ανοήτων ανθρώπων».
«Δεν είναι η σωματική κάθαρση της γυναίκας βδελυκτή στο Θεό, ο οποίος οικονόμησε να συμβαίνει κάθε τριάντα ημέρες».
«Και ο Κύριος στο Ευαγγέλιο δεν σιχάθηκε την αιμορροούσα, αλλά αντίθετα τη θεράπευσε λέγοντάς της: Η πίστη σου σε έσωσε».
«Μην παρατηρείτε τα νόμιμα και τα φυσικά, νομίζοντας ότι μολύνεστε από αυτά και μην ψάχνετε ιουδαϊκές αντιλήψεις».

Οι κανόνες της Εκκλησίας
Ο 2ος κανόνας της Συνόδου της Αντιοχείας, ο οποίος επικυρώθηκε από την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο αναφέρει: «Πάντας τους εισιόντας εις την Εκκλησίαν και των ιερών Γραφών ακούοντας, μη κοινωνούντας δι’ ευλάβειαν τάχα, και οίον διά ταπεινοφροσύνης άμα τω λαώ, ή αποστρεφομένους την αγίαν μετάληψιν αποβλήτους γίνεσθαι της Εκκλησίας».
Για να μη σκεφτεί κανείς ότι παρακάμπτω και αποφεύγω τον αντίλογο, θα σταθώ εδώ λίγο παραπάνω. Περί του αντιθέτου, το κύριο επιχείρημα είναι ο 2ος κανόνας του αγίου Διονυσίου Αλεξανδρείας, ο οποίος δεν αναφέρεται στη Θεία Μετάληψη καθαυτή, αλλά «εις τον οίκον εισιέναι του Θεού». Ο άγιος λέει την άποψή του («οίμαι») ότι οι πιστές γυναίκες από μόνες τους δεν θα τολμήσουν να προσεγγίσουν την αγία Τράπεζα, καθώς αυτό δεν ταιριάζει σε όποιον δεν είναι «πάντη καθαρός και ψυχή και σώματι». Στον μεθεπόμενο κανόνα του βέβαια (4ο) ο άγιος Διονύσιος αναφέρει ότι αν συμβεί ονείρωξη στον άντρα, ας ρωτήσει τη συνείδησή του περί της Θείας Μετάληψης. Στον ίδιο κανόνα, ο άγιος αναφέρει ότι δεν μιλάει «ως διδάσκαλος, αλλ’ ως μετά πάσης απλότητος προσήκον ημάς διαλέγεσθαι». Επικαλούμενος τον αποδέκτη του κανόνα «συνετώτατε υιέ», του λέει να κάνει «ό,τι αν σοι φανή δίκαιον και βέλτιον». Επίσης, υπάρχει ο 7ος κανόνας του αγίου Τιμοθέου Αλεξανδρείας, ο οποίος ερωτάται εάν «οφείλει» (δηλαδή εάν είναι υποχρεωμένη) η σε έμμηνο ρύση γυναίκα να μεταλάβει και η απάντηση είναι ότι «ουκ οφείλει» (δεν είναι υποχρεωμένη). Τέλος, ο 17ος του αγίου Ιωάννου του Νηστευτή επαναλαμβάνει τους δύο παραπάνω κανόνες, επικαλούμενος το Μωσαϊκό Νόμο και παράδειγμα από τη ζωή του Μωυσή. Προβλέπει μάλιστα στέρηση από τη Θεία Κοινωνία για 40 ημέρες σε γυναίκα που παραβεί την απαγόρευση «εν τω καιρώ της αυτής ακαθαρσίας». Προφανώς, δεν είναι τυχαίο που ο τελευταίος κανόνας δεν έτυχε συνοδικής επικύρωσης.
Έναν αιώνα περίπου μετά την εποχή του αγίου Διονυσίου Αλεξανδρείας, ο μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ξεκαθαρίζει ότι «αυτά (τα έμμηνα) δεν ήταν αμαρτία, ούτε συνιστούσαν ακαθαρσία». Και αναφερόμενος στις διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου αναφέρει ότι για παιδαγωγικούς λόγους η Θεία Πρόνοια καθιστούσε τους ανθρώπους πιο προσεκτικούς στη θεωρία και τήρηση πραγμάτων πιο σημαντικών.
Σχετικά με την ερμηνεία των Κανόνων της Εκκλησίας έχω να πω τα εξής:
α) Καλό είναι να εξετάζουμε τις κοινωνικές, ιστορικές και πολιτισμικές συνθήκες της εποχής τους.
β) Ας εμπιστευόμαστε τους ειδικούς επιστήμονες και μελετητές του Κανονικού Δικαίου.
γ) Ας έχουμε υπόψη μας ότι η Εκκλησία (κυρίως με το συνοδικό της σύστημα) δεν δέχτηκε όλες τις θέσεις των Πατέρων, ακόμη και μεγάλων αγίων.
δ) Ας μην γίνονται οι κανόνες κανόνια εναντίον των πιστών.
ε) Ο καθένας από εμάς θα βρει δεκάδες κανόνες που παραβαίνει εάν διαβάσει τις συλλογές τους. Ας το σκέφτεται αυτό κάθε φορά που «πυροβολεί» τους άλλους, τους αμαρτωλούς.

Τι συνέβη;
α) Η υπέρμετρη ασκητικότητα (εκτροπές στην άσκηση που παρατηρήθηκαν σε μερικές περιοχές και εποχές) οδήγησαν σε ακραίες θέσεις περί γυναίκας και γενετήσιας λειτουργίας ως διαβολικών μεθόδων για την παράσυρση στην Κόλαση. Τότε είναι που και η Κόλαση πήρε τις διαστάσεις και τις εικόνες που ακόμη γνωρίζουμε. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτά συνέβησαν κυρίως σε ακριτικές περιοχές της Αυτοκρατορίας, συνορεύουσες με ειδωλολατρικούς και παγανιστικούς λαούς και με τον Αραβικό κόσμο.
β) Οι κανόνες υγιεινής της εποχής περιβλήθηκαν θρησκευτικό ένδυμα και για την καθολική τήρησή τους και για την πρακτική οργάνωση της καθημερινότητας.
γ) Επιστροφή ιουδαϊκών αντιλήψεων και πρακτικών από την πίσω πόρτα και με όχημα το Ισλάμ. Δεν είναι τυχαίο ότι στο Κοράνιο επιβιώνουν οι προϊσλαμικές αραβικές δοξασίες αλλά και οι παλαιοδιαθηκικές διατάξεις περί καθαρού – ακαθάρτου.
δ) Στις αρχές του 20ου αιώνα, προβλήθηκε από τις εκκλησιαστικές οργανώσεις η συχνότητα της Θείας Κοινωνίας ως «έπαθλο» για την κατανίκηση της αμαρτωλής σάρκας μέσα από μία πρωτόγνωρη μορφή αφιερωματικής αγαμίας στον κόσμο (όχι δηλαδή στο μοναχισμό). Επιβλήθηκε συγκεκριμένο dress code που βασικά αναδεικνύει τη σεμνότητα, τον καθωσπρεπισμό και την παρθενία έναντι της αμαρτωλής γυναικείας φύσης. Η έμμηνος ρύση θεωρήθηκε μέρος αυτής της αμαρτίας, καθώς η μητρότητα δεν είχε προτεραιότητα στο club των αφιερωμένων.

Επίλογος
Φτάνουμε στο σήμερα, όπου στην αντίληψη αρκετών, ο σεβασμός στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας για μια γυναίκα έχει ως απαραίτητο στοιχείο την αποχή κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Η ενοχή της την αποκλείει αυτοδίκαια από την ευχαριστιακή σύναξη. Ακούγονται και διαβάζονται αστειότητες του τύπου ότι φεύγει η Θεία Κοινωνία με το αίμα της περιόδου, άσχετα εάν από ιατρικής απόψεως το αίμα αυτό έχει συγκεντρωθεί εκεί πριν από ημέρες. Το ότι ο άνθρωπος γίνεται μυστηριακά σύσσωμος και σύναιμος με το Χριστό, καθώς «ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ» (Ιω. 6,56), πάει περίπατο για να εξυπηρετηθεί ένας ευσεβιστικός ηθικισμός με τεράστιες ανθρωπολογικές και θεολογικές εκτροπές.
Τι γίνεται με την αιμορραγία του άντρα (π.χ. αν κοπεί μετά τη Θεία Κοινωνία); Η αυτονόητη απάντηση – χαρακτηριστικό δείγμα λαϊκής δεισιδαιμονικής ευσέβειας – είναι ότι καίμε το βαμβάκι ή το χαρτί μαζί με το αίμα. Γιατί κοινωνούμε τους ετοιμοθάνατους και μάλιστα με ακατάσχετη αιμορραγία; Μήπως όλοι μας δεν κοινωνούμε ως ετοιμοθάνατοι από τη στιγμή που κανείς μας δεν γνωρίζει την ημέρα και την ώρα; Τι γίνεται με τη Θεία Κοινωνία των μαρτύρων και νεομαρτύρων λίγο πριν την ώρα του μαρτυρίου, από τη στιγμή μάλιστα που αμέσως μετά το θάνατό τους συχνά οι διώκτες βεβήλωναν το σώμα τους και τον τόπο όπου χύθηκε το αίμα τους;
Τι συμβαίνει επίσης εάν μία γυναίκα αδιαθετήσει ξαφνικά λίγες ώρες αφότου κοινωνήσει; Από ποιο χρονικό διάστημα και πάνω δεν υπάρχει «πρόβλημα»; Φανταστείτε μάλιστα μία γυναίκα να αδιαθετήσει τη Μεγάλη Τετάρτη. Αποκλείεται από τη Θεία Κοινωνία τη Μεγάλη Πέμπτη, το Μεγάλο Σάββατο και την Κυριακή του Πάσχα, ενώ ο Χριστός κοινώνησε τον εν γνώσει του προδότη.
Μία γυναίκα γεννιέται καθαρή και αποδεκτή στην εκκλησιαστική σύναξη 365 ημέρες το χρόνο, χάνει αυτό το δικαίωμα για περίπου ¼ του μήνα όταν μπει στην εφηβεία και το ξανακερδίζει με την εμμηνόπαυση. Και αυτό γιατί; Επειδή υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες να γίνει μητέρα, να γεννήσει άνθρωπο!!! Αυτή η ευλογία από το Θεό, κάτι κοινό για όλες τις γυναίκες - που αν λείπει ή διασαλευθεί υπάρχει μάλλον οργανική αιτία και τρέχει στο γιατρό - αποτελεί για μεγάλη μερίδα της θρησκεύουσας κοινότητας «πρόβλημα» για τη σχέση της με το Θεό!!
Αφού ζητήσω συγγνώμη για τη μακρηγορία, ας ξαναθυμηθούμε λίγο τις προϋποθέσεις συγγραφής και ανάγνωσης αυτού του κειμένου:
α) Το παρόν είναι άρθρο. Δεν διεκδικεί δάφνες ενδελεχούς θεολογικής μελέτης ή διδακτορικής διατριβής.
β) Δεν υποκαθιστά ή υποσκελίζει σωματικούς και ψυχολογικούς παράγοντες που λαμβάνει υπόψη της κάθε γυναίκα, αλλά ούτε και την πνευματική καθοδήγηση από τον πνευματικό πατέρα, που (προφανώς) σταθμίζει και άλλα ζητήματα. (Βέβαια, είναι μεγάλη η συζήτηση για τις αρμοδιότητες και τα όρια των πνευματικών στο ζήτημα της Θείας Κοινωνίας των πνευματικών τους τέκνων…).
γ) Αναφέρεται μόνο στο αν υπάρχουν ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ για τη Θεία Κοινωνία ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ για την έμμηνο ρύση. Έχω κεφαλαία όλα τα γράμματα σε κάποιες λέξεις, γιατί ο Θεός να μας φυλάει από τις παρεξηγήσεις των θρήσκων. Δεν γίνεται όμως οι «ιδιωτικές θεολογίες» του καθενός να αντικαθιστούν την ανθρωπολογία και τη θεολογία της Εκκλησίας.

Παναγιώτης Ασημακόπουλος
Θεολόγος καθηγητής


Σχόλια

  1. Σε φυλές της Αφρικής διώχνουν από το χωριό τις γυναίκες κατά το διάστημα που έχουν περίοδο. Απλά το θέτω ως προβληματισμό. Σε κωμόπολη της Κρήτης συνάντησα το φαινόμενο οι "καθαρές" ηλικιωμένες να μην επιτρέπουν στις κοπέλες με περίοδο να στολίζουν τον Επιτάφιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και όχι μόνο σε κωμόπολη της Κρήτης, κι εδώ στον Βόλο το ίδιο ισχύει σε όσες ενορίες γνωρίζω τουλάχιστον... Επίσης την συνήθεια της διώξεως των "ακαθάρτων" γυναικών για όσες ημέρες διαρκεί η μη καθαρότητά τους, την έχουν και οι Καλάς (οι Έλληνες των Ιμαλαΐων)...
      Εξαιρετικό κι εμπεριστατωμένο άρθρο. Ευχαριστούμε!

      Διαγραφή
  2. Διαβαστε σχόλιο που "ψάρεψα" στο διαδίκτυο. Τέτοια κατάντια και ενοχή...
    "Μήπως ξέρει κανείς τι κάνουμε αν η περίοδος έρθει την ημέρα που έχουμε κοινωνήσει ;

    Δυστυχώς μου έτυχε σήμερα αυτό. Ένιωσα έναν πόνο στην Εκκλησία. Από τη μία έλεγα να πάω σε μια εξωτερική τουαλέτα, από την άλλη έλεγα δεν κάνει να βγεις. Ήρθε 2-4 μέρες νωρίτερα, 2 ώρες μετά τη Θεία Κοινωνία. Κάποιες φορές συμβαίνει και το άλλο : Να νομίζεις ότι έχει τελειώσει αλλά να "βγει" κάτι, ή τα λεγόμενα "ενδιάμεσα" που δεν τα καταλαβαίνεις.

    Πώς το αντιμετωπίζουμε αυτό; Έχει καμία κοπέλα εμπειρία; Δυστυχώς ο πνευματικός μου επισκέπτεται αυτές τις μέρες τους Αγίους Τόπους. Η μόνη σκέψη που έκανα είναι να το αντιμετωπίσω σαν να "έπεσα" και μάτωσα, να κάψω δηλαδή το αίμα που θα συγκεντρωθεί. Δεν μπορώ ούτε τουαλέτα να πάω. Ελπίζω να κρατήσω μέχρι τα μεσάνυχτα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τρελαααα..που δημιουργησαμε οι κατσαπλιαδες παπαδες που χειροτονουνταν κατα συροην λες κ θα αποτρεπαμε τα τζαμια...αμαθεια που πλεον ειναι επιδημια...κριμα για την ορθοδοξη μαρτυρικη εκκλησια...

      Διαγραφή
  3. Η δαιμονοποίηση της ανθρώπινης κατάστασης από τις θρησκείες δεν έχει όρια. Προφανώς είναι λογικό το "υπέρτατο" ον να μας έφτιαξε "ελαττωματικούς" και μετά να μας κατηγορεί για αυτά τα ελαττώματα. Πολύ λογικό. Όσο λογικό είναι ο "εχθρός" του θεού να λειτουργεί ως δεσμοφύλακας και τιμωρός των "εχθρών" του θεού. Απολύτως λογικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η παθογένεια της θρησκευτικής ηλιθιότητας στα καλύτερά της. Τα πράγματα είναι χειρότερα στην περίπτωση του εξ ορισμού "αμαρτωλού" σεξ... (θα είναι το επόμενο άρθρο).

      Διαγραφή
    2. Δεν είναι ενοχή ούτε αμαρτία η έμμηνο ρύση της γυναίκας. Ο Θεός δεν μας έφτιαξε ελαττωματικούς οι πρωτόπλαστοι έπεσαν και μία από τις συνέπειες είναι και αυτή.

      Διαγραφή
  4. Αγαπητοί φίλοι (και συνάδελφοι φαντάζομαι κάποιοι), παρόμοια συζήτηση έτυχε να γίνει ανάμεσα σε μεταπτυχιακούς φοιτητές της θεολογίας.... δυστυχώς μεγάλος αριθμός των συμμετεχόντων ιερέων είχε αυτές τις αθεολόγητες απόψεις για την επιβεβλημένη αποχή της γυναικός κατά την διάρκεια της εμμήνου ρήσεως. Δυστυχώς.... Ξέρετε πόσο αυτά τα "μικρά" ποιμαντικά ζητηματάκια απομακρύνουν τις νεαρές γυναίκες από την Εκκλησία; Κυρίως όμως διαπιστώνουμε εμείς οι γυναίκες πόσο ριζωμένες βαθιά είναι αυτές οι απόψεις ανάμεσα στους Χριστιανούς. Όχι σαν κατάλοιπο λαϊκής ευσέβειας αλλά επιβεβαιωμένες "με την βούλα" του πνευματικού ο οποίος έχει την αυθεντία και την εξουσία να μας εκδιώκει, να μας χαρακτηρίζει ακάθαρτες, να μας επιβάλλει την σιωπή, τραβώντας από τα μαλλιά τα εδάφια και τους κανόνες. Θα μπορούσα να γράφω για ώρες.... Ευχαριστούμε αγαπητέ Παναγιώτη για το άρθρο σου και αναμένουμε τις συνέχειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και σκέψου, Ελένη, ότι πριν από λίγο στο facebook μία κυρία έγραψε ότι τέτοια θέματα δεν πρέπει να δημοσιοποιούνται, γιατί σκανδαλίζουν. Η Εκκλησία - λέει - τα λύνει με διάκριση. Ένας όμορφος, αγγελικά πλασμένος κόσμος...

      Διαγραφή
    2. Με την διάκριση να μας πετάει έξω.... μωρέ καλά τα λέει ο π. Φιλόθεος, επικεντρώσαμε τις αμαρτίες ανάμεσα στα σκέλια. Ξεχνάμε ηθελημένα τους χιτώνες αλλά και την απουσία πνευματικότητας και πραγματικής κατήχησης. Ρώτα έναν Χριστιανό αύριο το πρωί στην Θεία λειτουργία για τις δύο φύσεις του Χριστού και αν γνωρίζει το δόγμα να μου τρυπήσεις την μύτη... όμως σίγουρα θα ξέρει περί της σκανδαλώδους περιόδου των γυναικών.... Τι να πεις....

      Διαγραφή
  5. Αγαπητέ κ. Ασημακόπουλε, πολλά συγχαρητήρια! Καιρό είχα να διαβάσω φυσιολογική άποψη από θρησκευτικό blog. Σας ευχαριστώ γι' αυτό! Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το άρθρο θα ήταν πολύ καλό, αν ξεκαθαριζε πρωτα τις βασικές αρχές που ισχύουν για την θ. Κοινωνία και την κατάλληλη προετοιμασία για αυτήν. Έπειτα, να τόνιζε, ότι σαφώς και μια κοπέλα που ανελλιπώς κοινωναει τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, τότε βεβαίως δεν είναι σωστό να την στερηθεί εκείνη την φορά που θα αδιαθετησει. Γιατί από την αλλη, ποιό το όφελος, οταν π.χ. κάποια ζει στην πορνεία, δεν νηστευει, δεν γνωρίζει τα πολυ βασικα (προσευχή, ταπείνωση, μετάνοια, συγχωρηση, εξομολόγηση, εγκράτεια, νηστεία όλες τις ορισμένες περιόδους της Εκκλησίας, καθως Τετάρτη και Παρασκευή, συζυγική εγκράτεια αποχή από ασεμνα θεάματα και άσκηση το κατά δύναμη). Τώρα εκείνη που κοινωνεί άπαξ ή δις του έτους, ε, ας προετοιμαστεί το κατά δύναμη και αν ωστόσο αδιαθετησει, ας περιμένει μερικές μερες ακομα δεν θα παθει τίποτα... Ας σκεφτούμε τα λόγια της ακολουθιας της θ. Μεταληψεως, (που με ευλάβεια χρειάζεται να διαβάζουμε πριν) και ας πράττουμε πραγματικα έπειτα κατά συνείδηση με συνέπεια στις οδηγίες που έχουμε από τον πνευματικό μας, είτε άνδρας ειτε γυναίκα...
    Γιατί και ο Ιούδας κοινωνησε, μα ποιο το όφελος ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν διαβάσατε στην αρχή, το άρθρο αναφέρεται μόνο στο συγκεκριμένο ζήτημα των θεολογικών απαγορεύσεων λόγω αποκλειστικά εμμήνου ρύσεως. Σχετικά με τις προϋποθέσεις της Θείας Μετάληψης έχετε απόλυτο δίκιο. Ας μού επιτρέψετε μόνο δύο επισημάνσεις: α) Στους πρώτους αιώνες, η προσέλευση στη Θεία Μετάληψη γινόταν με το "τα άγια τοις αγίοις" και με την απάντηση "εις άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός" και β) οι προϋποθέσεις που θέτει πλέον η Εκκλησία είναι "μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης". Και σε αυτές και σε όσα γράφετε εσείς, πόσο σίγουροι είμαστε ότι όλοι εννοούν τα ίδια πράγματα; Ή και από όσους τηρούνται, μήπως υπάρχει η δαιμονική έπαρση ότι "τώρα είμαι άξιος"; Θέλει μεγάλη προσοχή το θέμα.

      Διαγραφή
    2. Δεν μίλησα για άξιος/αναξιος. Άλλωστε "ουδεις άξιος των συνδεδεμένων ταις σαρκικαίς επιθυμίαις και ηδοναίς προσέρχεσθαι ή προσεγγίζειν ή λειτουργείν σοι..." λέει ο ιερέας. Δύο απλώς παρατηρησεις. Όταν ο ιερέας για κάποιο λόγο αιμορραγεί, δεν μπορεί να τελέσει την θ. Λειτουργία. π.χ. αν έχει κάνει, (ή -προσέξτε-αν πρόκειται να κάνει), εξαγωγή δοντιού. Δεν του δίνει άδεια ο ίδιος ο Επίσκοπος, δεν πρόκειται απλά για μια δοξασία. Το δεύτερο οτι παλιά κάποια πράγματα ήταν αυτονόητα, δεν υπηρχε λογος ειδικής αναφοράς. π.χ. σήμερα λέμε "υπέρ των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών". Παλιά ηταν εκ των ουκ άνευ ότι όλοι οι παρευρισκόμενοι ηταν και χριστιανοί ορθόδοξοι. Σήμερα με τις τόσες αιρετικές παραφυάδες είναι αναγκη να τονίζεται. Και βεβαιως εχουμε πολλα ανάλογα παραδειγματα.

      Διαγραφή
  7. Μακαρι η συνειδηση μας να φτασει στο να μην μας ενοχλει για τιποτε αλλο παρα μονο για τις δυσκολες ημερες...
    Εμεις ομως πονηρα σκεπτομενες, πλεον, κυριως τις δυσκολες ημερες θα προσερχομεθα εχοντας την τελεια δικαιολογια. ... συγχωρεστε με, αλλα σιγουρα δεν κινδυνευετε απο την παρεξηγηση μιας «θρησκας», και πολυ περισσοτερο δεν κινδυνευετε απο τις «ιδιωτικές θεολογίες» του πνευματικου μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλίμονο αν φτάσουμε στο άλλο άκρο να φτιάξουμε κανένα "κανόνα" που να λέει "όσες είστε αδιάθετες ελάτε να κοινωνήσετε" ή αυτό το πονηρό που λέτε, το οποίο κι εγώ έχω αντιμετωπίσει από κάποιες αντιδραστικές. Όσο για τις παρεξηγήσεις των θρήσκων (χωρίς εισαγωγικά) που λέτε, δυστυχώς εκεί υπάρχει τεράστιο πρόβλημα αμάθειας, ημιμάθειας, φανατισμού και σκληρότητας. Χίλιες φορές ο "θρήσκος" που μάλλον είναι πιστός. Δόξα τω Θεώ δηλαδή.

      Διαγραφή
  8. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται τούτο (εκτός αν η γυναικα που βρίσκεται σε αδιαθεσία ειναι ετοιμοθανατη). Διαβαστε προσεκτικα τις αποστολικες διαταγές που επικαλείστε και την ερμηνεια αυτων, διαβαστε τον ζ κανονα του Τιμοθεου. Ούτε να βαπτιζονται δεν πρέπει εκείνες τις ημερες. Δειτε και το Πηδαλιον σελ. 548-549 και σας παρακαλώ καρδιακα και με αγάπη να προσέχετε να μην εισαγάγετε καινά, ακρως σκανδαλιστικά και εκτός παραδόσεως πράγματα. Εν Χριστώ αγάπη και δάκρυα. Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού μας νουθετείτε ανώνυμα, πείτε μας τι λένε οι Αποστολικές Διαταγές και ο 7ος κανόνας του αγίου Τιμοθέου.

      Διαγραφή
    2. Επίσης, αφού επικαλείστε το Πηδάλιο, θα το τηρείτε όλο και μόνο όταν δεν υπάρχει και η μικρή παραβίαση θα πάτε να κοινωνήσετε. Εννοείται ότι αυτή η πρόταση δεν πάει σε εσάς προσωπικά (που ούτε και σας γνωρίζω), αλλά σε όλους μας!

      Διαγραφή
    3. Και επειδή επικαλείστε το Πηδάλιο, ο άγιος Νικόδημος ξεκαθαρίζει ότι δεν είναι αμαρτία τα έμμηνα ούτε και ακαθαρσία (ακολουθώντας τον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο) αλλά λέγονται έτσι για τρεις λόγους: α) έτσι πίστευαν οι άνθρωποι, β) για να παιδαγωγηθούν συνειρμικά οι άνθρωποι στα πνευματικά και γ) για να μη σμίγουν οι άντρες με τις γυναίκες τους αυτές τις ημέρες. Επομένως και ο άγιος Νικόδημος δεν βρίσκει ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ, όπως γράφει και το άρθρο το οποίο (υποτίθεται ότι) διαβάσατε.

      Διαγραφή
    4. Οι πρακτικές δυσκολίες για την προσέλευση στην Εκκλησία, πόσω μάλλον για να βαπτιστεί μία αδιάθετη γυναίκα είναι ευνόητες. Και όχι μόνο για εκείνες τις εποχές, αλλά και πριν από 50 χρόνια...

      Διαγραφή
    5. Κατ” αρχήν το θέμα αυτό είναι καθαρά πνευματικό, πού δεν έχει καμία σχέση με ενδοκοσμικές σκέψεις, φεμινιστικού είδους αντιλήψεις και λογικοκρατικές απόψεις. Το θέμα της γυναικείας αδιαθεσίας ή όπως διαφορετικά ονομάζεται το ακάθαρτον αυτής λόγω ρύσεως αίματος ή της εχούσης περίοδο, ή της γυναικός της ευρισκομένης εν αφέδρω, χρειάζεται αφ” ενός μεν θεολογικό λόγο, αφ” ετέρου δε θεολογική σιωπή.

      Οφείλουμε να διατυπώσουμε τη θέση της Εκκλησίας, ότι δεν επιτρέπεται η προσέλευση στη Θεία Κοινωνία των γυναικών εκείνων πού βρίσκονται σε «περίοδο». Αναφέρουμε τον 2ο κανόνα του αγίου Διονυσίου, Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, ο οποίος ορίζει τα εξής: «Περί δε των εν αφέδρω γυναικών, ει προσήκεν αυτάς ουτω διακειμένας, εις τον οίκον εισιέναι τον Θεού, περιττόν και το πυνθάνεσθαι νομίζω• ουδέ γαρ αυτάς οίμαι πιστάς ούσας και ευλαβείς, τολμήσει οντω διακειμένας ή τη τραπέζη τη αγία προσελθείν, ή του σώματος και του αίματος τον Χριστού προσάψασθαι… εις τα άγια και τα άγια των αγίων, ο μη πάντη καθαρός και ψυχή και σώματι, προσιέναι κωλυθήσεται».
      Επίσης, αναφέρουμε και τον 7ο κανόνα του αγίου Τιμοθέου Αλεξανδρείας, ο οποίος λέγει να μην προσέρχεται η ακάθαρτος γυναίκα, ένεκα της ρύσεως αίματος, στη Θεία Μετάληψη κατ” εκείνες τις ημέρες. Επίσης, ο άγιος Ιωάννης ο Νηστευτής στον 17ο κανόνα του γράφει ότι «τάς εν αφέδρω γυναίκας μηδενός των Άγιων άπτεσθαι». Το ίδιο λέγει και ο Πέτρος ο Χαρτοφύλαξ και διάκονος της του Θεού μεγάλης Εκκλησίας στην 18η απόκριση του, ότι δηλ. εάν συμβούν τα συνήθη στη γυναίκα, τότε αυτή οφείλει να περιμένει την κάθαρση και δεν πρέπει να προσέρχεται στη Θεία μετάληψη των αχράντων Μυστηρίων. Τέλος, ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης λέγει ότι πρέπει να δεχθούμε τους παραπάνω κανόνες, να υπακούσουμε σ” αυτούς και να μη φερόμεθα «ως κριταί και εξετασταί των υπό του Πνεύματος προστεταγμένων, ίνα μη υποπέσωμεν εις τα φρικωδέστατα επιτίμια των παραβαινόντων τους κανόνας. Επειδή ίσως προβληθεί η αντίρρηση ότι αυτά πού συμβαίνουν στη γυναίκα ανήκουν στη φυσική λειτουργία του γυναικείου οργανισμού, ο ιερός Χρυσόστομος γράφει εν προκειμένω: «Αληθινά, αυτά δεν ήσαν αμαρτία, ούτε συνιστούσαν ακαθαρσίαν. Επειδή όμως είμεθα ελλιπείς στην πνευματική μας ανάπτυξη, ο Θεός, με τη Θεία τον Πρόνοια, κάνοντας μας πιο προσεκτικούς, με τις διατάξεις αυτές μας καθιστούσε πιο προσεκτικούς στη θεωρία και την τήρηση πραγμάτων πιο σημαντικών». Όπως γράφει, πολύ ορθά, ο αείμνηστος γέροντας και αξιόλογος ερμηνευτής της Παλαίας Διαθήκης π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος, «επειδή δια της γεννήσεως το προπατορικόν μεταδίδεται αμάρτημα, το γονορρυές ανδρός και γυναικός ως υπενθυμίζον την εκ του αμαρτήματος τούτου Αδαμιαίαν και ημών ενοχήν είναι ακάθαρτον, ίνα κρατύνηται (για να μένει ζωηρά) η σννείδησις της ενοχής και η ανάγκη του Λυτρωτού».

      Με την απαγόρευση αυτή της Θείας Μεταλήψεως ο βαθύτερος σκοπός δεν είναι η καταδίκη της γυναίκας, όταν βρίσκεται σ” αυτή την αδιαθεσία, αλλά η έμπνευση και η προοπτική του σεβασμού έναντι του ιδίου σώματος, η υπόμνηση του χοϊκού στοιχείου του ανθρώπου και η τόνωση της ηθικής καθαρότητος. Είναι, τελικά, παιδαγωγία πνευματική.
      Αρχ. Χρυσ.Παπαθανασίου
      περιοδικό «Εφημέριος»

      Διαγραφή
  9. Τέτοιον ορθολογισμό σπάνια συναντάς φίλε.
    Καλό Παράδεισο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν δεν έχουμε απάντηση, ο πληθυντικός μετατρέπεται σε ενικό και "απορία ψάλτου βηξ"! Επίσης...

      Διαγραφή
  10. ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ.ΚΑΙ ΑΝ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΘΑΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΜΑΣ ΟΤΙ ΑΠΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΔΕΝ ΚΟΙΝΩΝΑΜΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ;;;;;;ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΦΑΣΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ;;;;ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΑΝΕ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΧΑΝΟΥΝΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΜΥΝΟ ΡΥΣΗ;;;;;ΠΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΘΛΙΒΕΣΑΙ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΛΟ ΜΕΓΑΛΗΣ ΗΛΗΚΙΑΣ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΝΕΕΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μπορείτε να παραθέσετε τό χωρίο ἀπό τίς Ἀποστολικές Διαταγές, (6ο βιβλίο, κεφ. 27-30), πού λέει πώς ἡ γυναίκα, μπορεῖ νά μετέχει τῆς Θείας Εὐχαριστιας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. καλα εγραψα καπου αλλου. στον καιρο πρεπει νασαι υποψηφιος. νεορθοδοξες αποψεις εκφραζεις. οταν κανονες της Εκκλησιας κρινονται με το φεμινιστικο , νεοεποχιτικο πνευμα. εισαι τοσο σιγουρος για τις αποψεις σου; δεν φοβασαι μηπως κανεις λαθος , και καποιες γυναικες ακολουθωντας σε αμαρτησουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις κάποιες ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ενστάσεις επί του άρθρου; Το να κρύβεσαι πίσω από το Eimai Gianniotis και να γράφεις αφορισμούς δεν λέει τίποτα. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν: αναίρεση με θεολογικά στοιχεία και επιχειρήματα!

      Διαγραφή
  13. Ψειρίζετε την μαϊμού χωρις κανέναν λόγο απολύτως.
    Για να γίνω πιο σαφής: Μεχρι πριν λίγα χρόνια επικρατούσε η άποψη πως οι γυναίκες δεν πρέπει να πλενόμαστε όταν έχουμε περίοδο, για να μην πάθουμε μητρικά. Αυτό ακόμα και τωρα απο κάποιες τηρείται γιατί αδυνατουν να καταλάβουν πως οι εποχες εχουν αλλάξει και πια δεν πλένεσαι στο βαρέλι αλλά εχεις ντους και τρεχούμενο ζεστό νερό, και φυσικά μητρικά δεν παθαίνεις.
    Λοιπον, ναι, οι γυναικες κατα την περίοδό τους ηταν ακάθαρτες, απλύτες και βρωμαγαν να το πω χοντρα, και εννοείται δεν επιτρεπεται να κοινωνησεις σε μια τετοια κατασταση.
    Τωρα γιατι θα πρεπει να το τραβαμε απο τα μαλλια το θεμα και να το κανουμε φεμινιστικη υστερια, συγνωμη αλλα δεν μπορω να το καταλάβω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι άξιον απορίας πώς καταλήγετε στο "εννοείται" και πού βρίσκετε τη "φεμινιστική υστερία" από τη στιγμή που το άρθρο από την αρχή έως το τέλος αναφέρεται σε θεολογικά επιχειρήματα και μόνο!

      Διαγραφή
  14. Ευθυμια Γρηγοροπουλου28 Ιουνίου 2019 στις 11:33 μ.μ.

    Εξαίρετο,άρθρο με θεολογική τεκμηρίωση!Κύριε Ασημακόπουλε, πολλά συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλησπέρα θα ήθελα να πω ένα μπράβο αρχικά!
    Εγώ θα ήθελα να μοιραστώ μια εμπειρία με έναν αιδεσιμότατο ο οποίος είναι πολύ στενός μας άνθρωπος και απλός.. Μια μέρα πριν το Πάσχα η έμμηνο ρήση εμφανίστηκε και επειδή γιορτάζω κοινωνώ εκείνη την μέρα και κάλεσα πανικόβλητη θα έλεγε κανείς να δω τι θα κάνω και ο αγαπητός αιδεσιμότατος απάντησε αν η ψυχή σου το θέλει θα το κανεις δεν υπάρχουν πρέπει ο θεός μας δίνει επιλογές και όχι εντολές για αυτό και αν το θες πραγματικά να πας και να κοινώνησεις υπό οποίες συνθήκες υπάρχουν... και πραγματικά ευχαριστώ που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι της εκκλησίας έστω και αν είναι λίγοι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Συγχαρητήρια για το άρθρο αυτό.Σημερα μεγάλη Πέμπτη πηγαίνοντας στην εκκλησία που λειτουργεί ο πνευματικός μου και αφού έχω εξομολογηθεί λίγες μέρες πριν την Μεγάλη εβδομάδα, Απο την μεγάλη Δευτέρα βρίσκομαι σε νηστεία ακόμα και στο λάδι γιατί έτσι νιώθω και θέλω,και περιμένοντας να τελειώσει η λειτουργία ανυπομονω να βρεθώ στον πνευματικό μου και να του πω πως νηστεύω και πως θα συνεχίσω να το κάνω αλλά δυστυχώς δεν θα μπορέσω να κοινωνήσω .ηθελα να του το πω για να μην αναρωτιέται ο ανθρωπος όταν ερχόταν η ώρα τγς θείας Κοινωνίας γιατι δεν πηγαινω να την λάβω οπως είχαμε πει.με ρώτησε γιατί ; Και του είπα πως από χθες μεγάλη Τετάρτη έχω έμμηνο ρύση και δυστυχώς δεν θα μπορέσω να πάρω την Θεια κοινωνία.μου είπε θα κοινωνήσεις παιδί μου κανονικά .τον κοιταξα με απορεία και του είπα σίγουρα ;ξέρω πως δεν κάνει ..μου απαντήσε πως υπάρχουν πολλοί που λένε πως είσαι ακάθαρτη η φεύγει η Θεια κοινωνία με το αίμα αλλά είναι βλακείες αυτά παιδί μου,το σώμα και το αίμα του Χριστού το λαμβάνεις και το κρατας μέσα σου .δεν είναι το αίμα αμαρτία και λόγος να μην κοινωνησεις.ακαθαρτα είναι αλλά πράγματα . Σε περιμένω την ημέρα της Αναστάσεως να σε κοινωνήσω μετά μου είπε και πήρα τόσο μεγάλη χαρά που δεν μπορώ να το περιγράψω ..τον ευχαριστώ και πάνω από όλα ευχαριστώ τον θεό που δεν μου τον έχει στείλει στο δρόμο της ζωής μου τυχαία .. καλη δύναμη σε όλους την εποχή που διανύουμε με Τον covid..ευλογία και αγάπη σε όλους εύχομαι .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο πνευματικός σας έχει απόλυτο δίκιο! Ο Κύριός μας κοινώνησε (εν γνώσει του) ακόμη και τον προδότη Ιούδα. Δεν θα κοινωνήσει ένα μέλος της Εκκλησίας Του, μόνο και μόνο επειδή έχει κάποια φυσιολογική (και μη αποτρεπτική της Θείας Κοινωνίας) λειτουργία;

      Διαγραφή
    2. Ο πνευματικός σας έχει απόλυτο δίκιο! Ο Κύριός μας κοινώνησε (εν γνώσει του) ακόμη και τον προδότη Ιούδα. Δεν θα κοινωνήσει ένα μέλος της Εκκλησίας Του, μόνο και μόνο επειδή έχει κάποια φυσιολογική (και μη αποτρεπτική της Θείας Κοινωνίας) λειτουργία;

      Διαγραφή
    3. Αγαπητέ κύριε Ασημακόπουλε, εφόσον το επιθυμείτε, θα σας απαντήσω θεολογικά και δη Αγιογραφικά: Ο Κύριος μεν κοινώνησε τον Ιούδα, άγγιξε το λεπρό, ανέχτηκε το άγγιγμα της αιμορροούσας και της πόρνης, κλπ, ΑΛΛΑ ΕΙΠΕ ΔΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΔΟΧΟΥΣ ΤΟΥ : "ΟΣΑ ΑΝ ΛΥΣΗΤΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΣΤΑΙ ΛΕΛΥΜΕΝΑ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΑΝΟΙΣ ΚΑΙ ΟΣΑ ΑΝ ΔΗΣΗΤΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΣΤΑΙ ΔΕΔΕΜΕΝΑ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΑΝΟΙΣ". Εφόσον λοιπόν ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΑΝΕΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΧΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΩΝ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΩΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΑΠΕΧΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΛΗΨΗ, ΟΠΩΣ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΑΥΤΟΙ ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ.
      Και ο Κύριος που είναι ο Δίκαιος, θα δει την ταπείνωση και την υπακοή τους στο Λόγο Του αυτόν και θα τις δώσει για την θυσία τους αληθινά όλη την Χάρη Του...άλλωστε αν και να κοινωνήσουν,ενώ δεν πρέπει, αμαρτία θα πάρουν ως ο Ιούδας, και κατάκριση!

      Διαγραφή
    4. Αγαπητέ μου, δεν απαντάτε ούτε θεολογικά, ούτε αγιογραφικά. Το χωρίο στο οποίο αναφέρεστε δεν έχει καμιά σχέση με πρακτικούς κανόνες, οι οποίοι αλλάζουν στη διάρκεια της ζωής της Εκκλησίας. Επίσης, δεν έγινε αναγνώριση των σχετικών κανόνων σε όλες τις Οικουμενικές Συνόδους, αλλά μόνο στην Πενθέκτη, η οποία θέσπισε ή και επικύρωσε ένα πλήθος κανόνων, αρκετοί εκ των οποίων δεν ισχύουν πλέον. Ψάξτε στο Σύνταγμα των θείων και ιερών κανόνων των Ράλλη-Ποτλή για να δείτε σχετικά. Στην εποχή δε της Πενθέκτης ισχύαν οι ίδιες πρακτικές συνήθειες με την εποχή των Διονυσίου και Τιμοθέου.

      Διαγραφή
  17. Χαίρομαι που σας ανακάλυψα. Οι σπουδές μου ειναι α) Οικονομία και Διοίκηση ΤΕΙ 1985 Ψηφιακά Μεσα κι επικοινωνία Ιονιο Πανεπιστήμιο 2015 .Ο βίος εργασιακά - περήφανο γκαρσόνι , Εκπαιδευτικός Κρατικών ΙΕΚ και ιδιωτικών ΚΕΚ Και τα τελευτία 12 έτη Ιερέας- απλός μη οφικιούχος. Η σημερινή - και ισως οχι μονο- πληγή της εκκλησίας μας είναι οι πολύξεροι ζηλωτές που αναθεματίζουν και λιθοβολούν κάθε τι που κατά την Ιεροεξεταστική τους κρίση δεν είναι ορθό. Ευχές κι ευλογίες στο έργο σας σαν εκπαιδευτικός και θεωρω σας πηγή τεκμηριωμένων θεολογικών- θρησκειολογικών απαντήσεων , απλών και πέρα απο τον <> του ρασοφόρου , τον συνήθως ξύλινο λόγο του Δεσπότη , και τον <,προς εντυπωσιασμό >> Αιδεσιμολογιότατων ή Πανοσιολογιότατων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ομιλία μου στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 (2013)

Η θλιβερή εικόνα των μαθητών της Γ΄ Λυκείου

Απασφάλιση θεολόγου…

Οι Τρεις Ιεράρχες στα σκουπίδια….

Το «δικαίωμα» των καταλήψεων

Μεταξύ θεολόγων ειλικρίνεια…

Συζητώντας με έναν κομπλεξικό (…περί θρησκείας)

Θεέ μου, είσαι άδικος….

Γράμμα στον Ιούδα…