Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2016

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα….

Εικόνα
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα σφραγίζεται το οριστικό κλείσιμο ενός κύκλου. Μετά από την αναμονή και την αγωνία του καλοκαιριού, κάτι παιδιά (δικά σου παιδιά…) μαθαίνουν εάν θα φοιτήσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και σε ποια σχολή. Γέλια, κλάματα, πειράγματα, περηφάνια, σχέδια για το μέλλον. Η Ελλάδα που ονειρεύεται, η Ελλάδα που σχεδιάζει, οι αφιλτράριστοι (ακόμη) αυριανοί πολίτες. Κι εσύ εκεί… Ο καθηγητής τους… Ο πρώην καθηγητής τους…. - Να θυμάσαι τα δικά σου και να νοσταλγείς. Ίσως και να βουρκώνεις. - Να μετράς τα χρόνια που έχουν περάσει και να τα βρίσκεις ένα χρόνο παραπάνω από τότε που τα ξαναμέτρησες. - Να θυμάσαι τις στιγμές σου με αυτά τα παιδιά και να συνειδητοποιείς ότι παραδόξως(;) έχουν ξεθωριάσει οι κακές. - Να πιάνεις τον εαυτό σου να χαίρεται με τη χαρά τους, να συμμετέχει στην αγωνία τους, να λαχταρά να κοινωνήσει λίγο από τη νέα ζωή τους που τώρα αρχίζει. - Το καλύτερο όμως είναι όταν τα συναντάς. Στο δρόμο ή στο σχολείο όταν εκπληρώσουν το «θα έρχομαι