Το οδοιπορικό ενός αναδόχου.... 2ο Επεισόδιο: Το μυστήριο της Βάπτισης

Σας χρωστάω από το καλοκαίρι τη συνέχεια του οδοιπορικού. Μετά την πρώτη ταλαιπωρία και τις διαδοχικές απογοητεύσεις για την εμπορευματοποίηση ενός μυστηρίου της Εκκλησίας ( http://theologosnaf.blogspot.gr/2013/07/1.html), φτάσαμε στην ουσία του πράγματος. Επρόκειτο να προστεθεί ένα ακόμη μέλος στην Εκκλησία του Χριστού. Στα μέσα Ιουλίου στην Πάτρα.

Κατά τη διάρκεια της αναμονής πριν το μυστήριο ακούγονταν από τα μεγάφωνα του ναού βυζαντινοί ύμνοι σε χαμηλή ένταση. Ωραία συνήθεια ώστε να μην εκτρέπεται εύκολα η παρουσία συγγενών και φίλων σε ευκαιρία κουτσομπολιού και αερολογίας.

Ο ιερέας ήταν ένας νέος και καταρτισμένος άνθρωπος που – από τη συζήτηση που είχαμε – φάνηκε ότι τιμάει το ράσο του. Σωστές απόψεις περί της διπλοθεσίας κληρικών – εκπαιδευτικών και του χαμένου ρόλου αρκετών επισκόπων ως κατηχητών.

Την ώρα του μυστηρίου δεν βιαζόταν να «τελειώσει τη δουλειά», ούτε υποτιμούσε την ιερότητα της Βάπτισης ως νοσηρό αποτέλεσμα της συνήθειας και επανάληψης. Αργές και συνειδητές κινήσεις, σωστή και προσεκτική εκφορά του λόγου, ενδιαφέρον να κατανοούν και να συμμετέχουν και οι παριστάμενοι. Όλοι είχαμε την αίσθηση ότι συμμετείχαμε σε Μυστήριο και όχι σε μια τυπική διαδικασία που απλά έπρεπε να υποστούμε πριν πάμε για το φαγητό και το χορό. Γιατί να αποτελεί εξαίρεση το αυτονόητο στα μυστήρια;

Μετά το μυστήριο πήγαμε στο γραφείο του ιερέα για τις υπογραφές στα έγγραφα που πρέπει να κατατεθούν στο Ληξιαρχείο. Και μπήκαν μόνο οι υπογραφές. Τελεία και παύλα. Δεν ακούστηκε η γελοία ερώτηση «πάτερ, τι χρωστάμε;» ούτε και λάβαμε την πονηρή και σιμωνιακή απάντηση «τόσο κοστίζει η Βάπτιση». Τα αυτονόητα έξοδα συντήρησης του ναού (πληρωμή ηλεκτρικού ρεύματος, αγορά υλικών, βοήθημα στον ψάλτη και στο νεωκόρο, κ.λ.π.) καλύπτονται από το ποσό που εισήλθε στο παγκάρι και από τον οβολό των συμπροσευχομένων στη Βάπτιση. Ας μην ψάχνουμε αφορμές για να σκανδαλίζουμε και για να σκανδαλιζόμαστε.