Η «απώλεια ωρών» του εκκλησιασμού και άλλες τέτοιες ιστορίες



Σχετικά με τον εκκλησιασμό του σχολείου αυτή τη στιγμή το τοπίο είναι αρκετά θολό και περίεργο. Σε επίπεδο εγκυκλίων και κανονισμών, ουσιαστικά ισχύει η εγκύκλιος του Υπουργείου (με ημερομηνία 26-11-1977), όπου προβλέπεται πως «ο προγραμματισμός του εκκλησιασμού των μαθητών, μια φορά την εβδομάδα ή τουλάχιστον ανά δεκαπενθήμερο, αποτελεί βασικό καθήκον των Δ/ντων των σχολείων και του διδακτικού προσωπικού». Στην πράξη τι γίνεται; Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα (ίσως και πριν από το Πάσχα) και συνήθως ύστερα από επιμονή, υπενθύμιση και προγραμματισμό των θεολόγων καθηγητών και ορισμένων διευθυντών. 
Το ωραίο στην υπόθεση είναι ότι ορισμένοι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί "θυμούνται" τις χαμένες ώρες όταν πρόκειται για τον σπανιότατο εκκλησιασμό των μαθητών εντός σχολικού ωραρίου. Το πολύ πολύ να διατεθούν δύο διδακτικές ώρες για τον εκκλησιασμό. Αντιθέτως, δεν προβληματίζονται και ιδιαίτερα για ολόκληρη τη "χαμένη" ημέρα της εορτής των Τριών Ιεραρχών καθώς η ετσιθελική ανάγνωση της σχετικής εγκυκλίου δίνει τη "δυνατότητα" για μια ωραιοτάτη αργία (βλ. και http://theologosnaf.blogspot.gr/2012/01/blog-post_27.html).
Το ζήτημα της απώλειας διδακτικών ωρών είναι μία αμαρτωλή ιστορία στο δημόσιο σχολείο. 
- Γιατί, για παράδειγμα, χάνονται οι τελευταίες διδακτικές ώρες της ημέρας που κλείνουμε για Χριστούγεννα, της Τσικνοπέμπτης και της παραμονής της Αποκριάς για το καθιερωμένο μαθητικό πάρτι;.
 - Η εγκύκλιος των ημερησίων περιπάτων αναφέρει ότι αυτοί μπορεί να είναι έως πέντε κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους και αυτοί να γίνονται εφόσον πληρούνται συγκεκριμένες προδιαγραφές εκπαιδευτικού, περιβαλλοντικού και ψυχαγωγικού χαρακτήρα. Εάν δεν πληρούνται αυτές οι προδιαγραφές, γιατί να γίνονται οι περίπατοι; Γιατί με τυπική ευλάβεια να γίνονται και οι πέντε, αφού δεν είναι υποχρεωτικοί (έτσι καταλαβαίνω εγώ το «έως πέντε») και μάλιστα τη στιγμή που συνήθως έχουν χαθεί μαθήματα που δικαιολογούν την αντικατάστασή τους με μαθήματα;
- Σε ποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή πρέπει να γίνονται οι συνεδριάσεις του Συλλόγου των καθηγητών; Στο τέλος των μαθημάτων της ημέρας ή στη μέση, καθώς όσοι σχολάνε νωρίς δεν θέλουν να μείνουν μέχρι το τέλος;
- Γιατί κάθε φορά που έρχεται κάποιος για (συνδικαλιστική ή άλλη) ενημέρωση, σταματάνε όλα τα μαθήματα και χάνονται διδακτικές ώρες; Δεν θα μπορούσε να υπάρχει από τις προηγούμενες ημέρες κάποιος προγραμματισμός, ώστε και το ένα να γίνει και το άλλο να μη χαθεί; Άσε που τις περισσότερες φορές ακούμε κοινοτυπίες και άχρηστους κομματικούς βερμπαλισμούς.
- Γιατί στις συνδικαλιστικές εκλογές (στο ΑΠΥΣΔΕ, στο ΠΥΣΔΕ, στην ΕΛΜΕ, στην ΟΛΜΕ, στο συνέδριο…..) κλείνει το σχολείο, ενώ η εγκύκλιος λέει ότι μόνο όσοι συμμετέχουν στην πρωινή συνέλευση μπορούν να απουσιάζουν και σε αυτή παρίσταται μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό;
- Τέλος, ας πάμε στην επίσης αμαρτωλή ιστορία των μαθητικών καταλήψεων. Έχουν το δικαίωμα οι μαθητές να κάνουν κατάληψη του σχολικού χώρου; Είναι επιτρεπτή και νόμιμη ενέργεια; Με ποια διαδικασία γίνεται; Ποιος έχει την ευθύνη; Ποιος λογοδοτεί για τις (όποιες) ζημιές και καταστροφές; Ποιος φορέας θα βγει με θάρρος να πει τι ισχύει και να θέσει όλους ενώπιον των ευθυνών τους;
Όταν μιλάμε λοιπόν για χαμένες διδακτικές ώρες, ας είμαστε τουλάχιστον ειλικρινείς και προετοιμασμένοι να θέσουμε "τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων". 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Έμμηνος ρύση και Θεία Κοινωνία

Η ομιλία μου στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 (2013)

Η θλιβερή εικόνα των μαθητών της Γ΄ Λυκείου

Απασφάλιση θεολόγου…

Οι Τρεις Ιεράρχες στα σκουπίδια….

Το «δικαίωμα» των καταλήψεων

Μεταξύ θεολόγων ειλικρίνεια…

Συζητώντας με έναν κομπλεξικό (…περί θρησκείας)

Θεέ μου, είσαι άδικος….

Γράμμα στον Ιούδα…