Η δυστυχία να είσαι βουλευτής...

Ας ξεκινήσουμε με τον υποθετικό λόγο ότι θέλεις να προσφέρεις στην πατρίδα σου και τους συμπολίτες σου και γίνεσαι βουλευτής. Ελπίζω αυτή η υπόθεση να μην είναι αντίθετη του πραγματικού, όπως θα έλεγαν και οι φιλόλογοι. Ευτυχώς ή δυστυχώς να πούμε; Από σένα εξαρτάται.
- Είναι απίστευτα γρήγορος και αξιοθρήνητος ο τρόπος που από βουλευτής γίνεσαι βολευτής. Σου φαίνεται για λογοπαίγνιο; Ξέρεις τι θα πει βουλή στην ελληνική γλώσσα; Το ακριβώς αντίθετο από την ενιαία κομματική γραμμή σε όλα τα θέματα. Θα πει να μιλάς, όταν έχεις άποψη. Να μη φοβάσαι να συγκρουστείς όχι μόνο με «ιδεολογικούς αντιπάλους», αλλά και με συντροφικές ύαινες. Είδες κανένα να φεύγει από το ελληνικό κοινοβούλιο και να είναι φτωχός ή έστω μεροκαματιάρης; Είδες κανένα πολιτικό να πεθαίνει στην ψάθα; Πάνε δεκαετίες από τότε…
- Είναι φοβερό να διαφωνείς (κεκλεισμένων των θυρών του μυαλού και της ψυχής σου πάντα) με το σύνολο ή μέρος νομοσχεδίων και μετά να ψηφίζεις «ναι σε όλα». Ή αντίστοιχα να συμφωνείς με κάποια και μετά να ψηφίζεις «όχι σε όλα». Κι όλα αυτά επειδή ανήκεις στο κυβερνητικό κόμμα ή στην αντιπολίτευση και κάποιοι νωρίτερα σου έχουν κουνήσει το δάχτυλο.
- Πρέπει να χρειάζονται τόνοι υποκρισίας για να μοιράζεις προεκλογικά πλαστικά χαμόγελα και υποσχέσεις και μετά τις εκλογές να συνεχίζεις να μοιράζεις πλαστικά χαμόγελα. Και τα λόγια; Άσε μη μου πεις, εγώ είμαι σίγουρος ότι ο λαός δεν κατάλαβε καλά τα βαθυστόχαστα που είπες…
- Σε χαιρετούν οι άνθρωποι με θερμές χειραψίες, με λαμπερό χαμόγελο και καμιά φορά σου κλείνουν και το μάτι. Άντε τώρα να μαντέψεις. Σε εκτιμούν τόσο πολύ; Αποδέχονται την παλιομοδίτικη αντίληψη της τιμής επειδή συναναστρέφονται έστω και για λίγο μια σημαίνουσα πολιτική προσωπικότητα; Είναι για το ρουσφέτι που έκανες; Μήπως για αυτό που θα έρθουν σε λίγο να σου ζητήσουν; Ό,τι και να είναι, δεν έχει σημασία. Εσύ εκεί, με την απαστράπτουσα επιφάνεια να τους αποδεικνύεις ότι όλα πάνε καλά (για σένα…). Ποντάρεις ότι θα έρθουν και πάλι να σε χειροκροτήσουν. Να θαυμάσουν τη ρητορεία σου. Βέβαια, όταν στο λαό που σε εκλέγει, υπάρχουν κι αυτοί που θεωρούν φυσικό να κάψουν το συνάνθρωπό τους (5/5/2010) επειδή εργάζεται σε μέρα απεργίας (και μάλιστα όχι πάντα με τη θέλησή του), τότε τι να σχολιάσει κανείς…
- Έχοντας εξασφαλίσει το μηνιαίο επταχίλιαρό σου, αναλαμβάνεις το δύσκολο έργο να μεταφέρεις στους αχάριστους και καλοπερασάκηδες πολίτες την ανάγκη «όλοι μαζί να κάνουμε θυσίες». Ακούτε Έλληνες με τα χαμηλά εισοδήματα, νεαρέ των (πρώην) 700 ευρώ, άνεργοι και μεροκαματιάρηδες; Σε ένδειξη καλής θέλησης, οι βουλευτές (όλοι ανεξαιρέ-τως) δέχτηκαν μόνο 5.500 ευρώ ο καθένας για αγορά Η/Υ!!! Ω, της θυσίας και της των βουλευτάδων μεγαλοψυχίας!! Δεν έχω λόγια... Ένας κόμπος με πνίγει... Ποσό που είναι το ελάχιστο που ο καθένας από εμάς ξοδεύει. Προσωπικά, κάθε χρόνο αγοράζω ένα πληκτρολόγιο των 800 ευρώ και ένα laptop των 8.000. Επίσης, δεν θα παίρνουν, λέει, τα δώρα. Μην πάει βέβαια το μυαλό σου στο 13ο και 14ο μισθό των δημοσίων υπαλλήλων. Για κάτι ποσοστά μιλάμε από τον 15ο και 16ο. Καταδέχτηκαν, λέει, και τη συντριπτική μείωση του 8% στο επίδομα οργάνωσης γραφείου!!! Το καλό με αυτές τις μειώσεις δεν είναι τα χρήματα που εξοικονομεί το κράτος, αλλά ότι μαθαίνουμε για κάτι «κουλά» επιδόματα των πολιτικών. Όσο για τις μειώσεις, μη νοιάζεσαι, κύριε βουλευτά. Σε μια – δυο επιτροπούλες να μπεις και θα βγει η χασούρα. Κορόιδο είσαι σαν κι εμάς;
- Θέλει απύθμενο θράσος να μιλάς για εθνικό χρέος και πατριωτική ανάγκη σε αυτούς που θα έπρεπε να σου το υπενθυμίζουν κάθε μέρα. Ή έχεις το ακαταλόγιστο ή μας δουλεύεις (για άλλη μια φορά) ωμά και απροκάλυπτα. Να μην κάνεις καμία (ουσιαστική και τίμια) αναφορά στο γιατί φτάσαμε εδώ, για απόδοση (πραγματικών και ειλικρινών) ευθυνών και να λες «σκύψτε το κεφάλι (εσείς οι άλλοι), γιατί αυτό χρειάζεται τώρα η πατρίδα». Καταπατάτε οι πολιτικοί τις έννοιες «έθνος» και «πατρίδα», τρέφεστε και πλουτίζετε από εκεί και συνεχίζετε να τις καταπατάτε. Τελικά, έχετε δίκιο. Αυτό θα πει πατριωτισμός. Στα πλαίσια αυτά, θέλω να υπενθυμίσω στον πρωθυπουργό ότι ξέχασε να κόψει κάποια «καπιταλιστικά» επιδόματα. Της τριτεκνίας και της πολυτεκνίας. Υπέρ του Δ.Ν.Τ. Και για να μην κουράζονται οι συγγραφείς των πύρινων εθνικών του λόγων, του προσφέρω εγώ το διάγγελμα ως ελάχιστη συνεισφορά μου στην κοπιαστική εθνική προσπάθεια των πολιτικών μας. «Σε δύσκολους καιρούς, η ελληνική πολύτεκνη οικογένεια έδωσε στην πατρίδα τα παιδιά της. Θα λυπηθεί τώρα τα επιδόματα; Νυν υπέρ πάντων αγών!!»
- Μην ξεχάσω βέβαια, βουλευτά μου, τους καλούς σου φίλους, τους δημοσιογράφους. Αλλιώς και μεγαλοκαρχαρίες. Τα θεμέλια των Μ.Μ.Ε. (Μέσα Μαζικού Εμπαιγμού). Αυτούς που σε βοηθούν και τους βοηθάς. Τον τελευταίο καιρό συναγωνίζονται επάξια το γραφείο τύπου του κόμματός σου. Σε καλούν στα πάνελ για να κατηγορήσετε από κοινού τους αγανακτισμένους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς ότι δεν έχουν δημοκρατική παιδεία και εισβάλλουν στην ΕΡΤ, ώστε με τη βία να πουν τις απόψεις τους. Τώρα ότι κανείς δεν τους καλεί από αυτά τα «δημοκρατικά» Μ.Μ.Ε. και ότι αυτός είναι ο πραγματικός φασισμός είναι μια λεπτομέρεια.
- Τελικά, είναι δυστυχία να είσαι βουλευτής… εάν βέβαια έχεις συναίσθηση και συνείδηση!!!